Entre 2 Flammes - L'Algérino

Ce temps qui défile trop vite, ces rides qui apparaissent

Il le serait temps que j’fasse du pèze, que j’combatte ma paresse

Il serait temps que j’fasse des mômes, que j’leur fasse plein de caresses

Y’a qu’des pensées malsaines qui me traquent, cette misère qui me drague

Trop de contradictions dans ma tête, la détresse qui me braque

Ce bas-monde qui m’attire, ces femmes qui me tentent

Ce fric qui m'échappe et ces euros qui partent trop vite

Ce luxe qui m'éblouit à en perdre la vue, l'ouïe

Cet ami qui me trahit que je finis par haïr

Et ce bonheur que je convoite qui finit par me fuir

Ce shit qui nous endort, cette cigarette qui veut me détruire

Ce cœur qui se glace, ce cœur qui s’encrasse

Cette prière que je délaisse et tous les pêchés que j’entasse

Cette mort qui me fait flipper parce que je n’ai pas assez œuvré

Mes bagages sont encore chargés de pêchés

Ma famille qui m’appuie, ma famille qui me chérit

Tous ces faux amis qui te salissent avec le sourire

Mes sœurs qui sont ma poutre, mes frères qui sont mes bras

Qui seraient prêts à tuer pour moi, à faire chanter la poudre

Mes amis qui me soutiennent et y’a ce public qui me supporte

Y’a ces potes qui changent pas même quand les sous viennent

Ce Colt à portée de main, tenté de presser la détente

Car trop déçu mais Dieu est juste et je patiente

Ces études que j’ai lâché, ma mère me dit que je vais regretter

Parce que toutes les stars s'éteignent juste après avoir brillé

Ce rap qui m’exaspère, ces mêmes thèmes, ces mêmes mc

Te parlent de zonz' pour faire décoller leurs ventes

Ce flic qui me regarde mal et qui a plein de préjugés sur moi

Cette société pourrie qui me casse les noix

Ces élus auxquels il est dur de croire

Cette justice, cette France, frère qui me comprend pas

J’avance d’un pas ferme, le sourire au coin des larmes

Une main posée sur le cœur, une autre posée sur une arme

Mes pensées changent selon l’humeur, le goût de la vie, le moral

Des fois tu as la rage et la niaque, des fois la misère dévisage

J’avance d’un pas ferme, le sourire au coin des larmes

Une main posée sur le cœur, une autre posée sur une arme

Mes pensées changent selon l’humeur, le goût de la vie, le moral

Des fois tu as la rage et la niaque, des fois la misère dévisage

Ces femmes infidèles, ces hommes complexés

Elles cherchent l’or et quand y’en a plus, elles cherchent à se barrer

Cet or que je n’aurais jamais car l’Homme est un loup pour l’Homme

La plupart du temps pour être riche faut voler l’argent des pauvres

Cette mère que j’néglige, chaque minutes sont comptées

Je passe plus de temps à courir au lieu de rester à son chevet

Ce père modeste comme modèle, droit comme la justice

Malgré la colonne vertébrale courbée

Ce tapis rouge qu’on me déroule, cette modestie que je perds

Cet orgueil que je combats, ce combat qu’il faut pas que je perde

Cet ennemi qu’est moi-même, la face cachée de ma personne

Que Dieu m’en éloigne jusqu'à c’que mon heure sonne

Ces gros cubes, ces cercueils roulant

J’ai perdu un ami, Ryad, que Dieu donne du courage à ta famille

Cette mort qui prévient personne

Que Dieu donne du courage à la famille du petit Naïm

Ce destin que j’contrôle pas

Cette histoire qui suit son cours et cette fin que j’connais pas

Tous ces gens que j’aime et tous ces gens que j’aime pas

Ce temps qui défile trop vite, ces rides qui apparaissent

Il le serait temps que j’fasse du pèze, que j’combatte ma paresse

Il serait temps que j’fasse des mômes, que j’leur fasse plein de caresses

Que j’assure ma descendance avant que la mort ne m’agresse

J’avance d’un pas ferme, le sourire au coin des larmes

Une main posée sur le cœur, une autre posée sur une arme

Mes pensées changent selon l’humeur, le goût de la vie, le moral

Des fois tu as la rage et la niaque, des fois la misère dévisage

J’avance d’un pas ferme, le sourire au coin des larmes

Une main posée sur le cœur, une autre posée sur une arme

Mes pensées changent selon l’humeur, le goût de la vie, le moral

Des fois tu as la rage et la niaque, des fois la misère dévisage

Contradictoire est ma vie, mon destin est écrit

Y faut croire qu’j’ai pris la mauvaise trajectoire

À ma mort ils diront tous qu’j'étais un brave type

En fait écoute ce texte et tu sauras qui je suis

Deze keer die te snel voorbij gaat, deze rimpels die verschijnen

Het is tijd voor mij om pèze te doen, om tegen mijn luiheid te vechten

Het is tijd voor mij om kinderen te maken, om ze veel knuffels te geven

Er zijn alleen ongezonde gedachten die me besluipen, deze ellende die met me flirt

Te veel tegenstrijdigheden in mijn hoofd, de nood die me tegenhoudt

Deze lage wereld die me aantrekt, deze vrouwen die me verleiden

Dit geld dat me ontsnapt en deze euro's die te snel vertrekken

Deze luxe die me verblindt om uit het oog te verliezen, te horen

Deze verradende vriend die ik uiteindelijk ga haten

En dit geluk waar ik zo naar verlang dat uiteindelijk van me wegrent

Deze hasj die ons in slaap brengt, deze sigaret die me kapot wil maken

Dit hart dat bevriest, dit hart dat vuil wordt

Dit gebed dat ik verzaak en alle zonden die ik opstapel

Deze dood die me bang maakt omdat ik niet genoeg heb gedaan

Mijn bagage zit nog steeds vol met zonden

Mijn familie die me steunt, mijn familie die me koestert

Al die nepvrienden die je vies maken met een glimlach

Mijn zussen die mijn straal zijn, mijn broers die mijn armen zijn

Wie zou een moord voor me doen, het poeder laten zingen

Mijn vrienden die me steunen en er is een publiek dat me steunt

Er zijn van die vrienden die niet veranderen, zelfs niet als het geld komt

Die Colt bij de hand, in de verleiding om de trekker over te halen

Omdat ik te teleurgesteld ben, maar God is rechtvaardig en ik heb geduld

Deze studies waar ik mee stopte, mijn moeder zegt dat ik er spijt van zal krijgen

Want alle sterren gaan uit direct nadat ze schijnen

Deze rap die me razend maakt, dezelfde thema's, dezelfde MC's

Praat met je over zonz' om hun verkoop van de grond te krijgen

Deze agent die me slecht aankijkt en veel vooroordelen over me heeft

Deze rotte samenleving die me kapot maakt

Die uitverkorenen is moeilijk te geloven

Deze gerechtigheid, dit Frankrijk, broeder die mij niet begrijpt

Ik loop met een stevige stap, de glimlach op de hoek van de tranen

Een hand rustend op het hart, een andere op een wapen

Mijn gedachten veranderen met de stemming, de smaak van het leven, het moreel

Soms heb je de woede en de niaque, soms staart de ellende

Ik loop met een stevige stap, de glimlach op de hoek van de tranen

Een hand rustend op het hart, een andere op een wapen

Mijn gedachten veranderen met de stemming, de smaak van het leven, het moreel

Soms heb je de woede en de niaque, soms staart de ellende

Deze ontrouwe vrouwen, deze complexe mannen

Ze gaan voor het goud en als het op is proberen ze eruit te komen

Dit goud zal ik nooit hebben want de mens is een wolf voor de mens

Rijk zijn is meestal geld stelen van de armen

Deze moeder die ik verwaarloos, elke minuut wordt geteld

Ik besteed meer tijd aan hardlopen in plaats van bij haar bed te blijven

Deze bescheiden vader als model, recht als gerechtigheid

Ondanks de gebogen rug

Deze rode loper wordt uitgerold, deze bescheidenheid die ik aan het verliezen ben

Deze trots waar ik tegen vecht, deze strijd mag ik niet verliezen

Deze vijand die ikzelf ben, het verborgen gezicht van mijn persoon

Moge God me ervan weghouden tot mijn uur slaat

Deze grote kubussen, deze rollende doodskisten

Ik heb een vriend verloren, Ryad, moge God je familie moed geven

Deze dood die niemand waarschuwt

Moge God de familie van de kleine Naim moed geven

Dit lot dat ik niet onder controle heb

Dit verhaal dat zijn loop volgt en dit einde dat ik niet ken

Al deze mensen die ik leuk vind en al deze mensen die ik niet mag

Deze keer die te snel voorbij gaat, deze rimpels die verschijnen

Het is tijd voor mij om pèze te doen, om tegen mijn luiheid te vechten

Het is tijd voor mij om kinderen te maken, om ze veel knuffels te geven

Dat ik mijn nakomelingen verzeker voordat de dood me aanvalt

Ik loop met een stevige stap, de glimlach op de hoek van de tranen

Een hand rustend op het hart, een andere op een wapen

Mijn gedachten veranderen met de stemming, de smaak van het leven, het moreel

Soms heb je de woede en de niaque, soms staart de ellende

Ik loop met een stevige stap, de glimlach op de hoek van de tranen

Een hand rustend op het hart, een andere op een wapen

Mijn gedachten veranderen met de stemming, de smaak van het leven, het moreel

Soms heb je de woede en de niaque, soms staart de ellende

Tegenstrijdig is mijn leven, mijn lot is geschreven

Denk dat ik het verkeerde pad heb genomen

Als ik dood ga, zullen ze allemaal zeggen dat ik een goede vent was

Luister echt naar deze tekst en je weet wie ik ben