So viele - Kurdo

Gebor’n in 'nem Sandsturm, an der Hand Spur’n

Manchmal denkt er sich, ich renn' in die Bank, nur

Seine Kinder, wer will sie groß zieh’n

Falls es schief läuft, wer kauft innen das Spielzeug?

Seine Kraft ist aufgebraucht, er hat ein Haus gebaut

Doch durch die Bombe wurde es dann zu Staub

Und heute schläft er auf 'ner nassen Couch

Damit sie satt sind, muss er selbst auf Brot und Wasser kauen

Jeden Morgen weckt ihn ein Boom

Auf dem Weg Richtung Ruhm mit Löcher in den Schuhen

Ein harter Mann mit wässrigen Augen

Kämpft für sein’n Traum, will ständig hier raus

Von morgens früh bis abends spät

Kämpft mit seiner letzen Kraft, dieser Pfad tut weh

Er kommt seinem Ziel immer ein Stück näher

Will fort von hier und nie wieder zurückkehr'n

So, so viele geben alles, komm’n trotzdem nicht ans Ziel

So, so viele haben’s nicht verdient

So, so viele schließen die Augen, träum'n vom Frieden

So, so viele fall’n auf die Knie

Geflüchtet, seine letzte Rettung

Angekommen in Deutschland, vom Krieg in das Ghetto

Fünf Köpfe in zwei Zimmer auf Etage zehn

Seine Kinder lernen grad das ABC

Er ist selbst Pizzafahrer, der ein Paket trägt

Arbeitet für ein’n Kanken in 'nem AMG

Seine Frau schicken sie von Sprachkurs zu Sprachkurs

So viele Probleme zu viel Chaos

Schlaflos und die Nächte werden länger

Für die Schulsachen der Kinder, für das Essen auf dem Teller

Die Kinder werden älter

Damals trogen sie Flohmarkt Jeans, heute reden sie von Belstaff

Er geht zur Tür, hat Tausend Gedanken

Die Kinder in Handschellen, begleitet von Beamten

Er wird schwach, seine Hände zittern

Sein Traum ist geplatzt, hier wurde alles schlimmer

So, so viele geben alles, komm’n trotzdem nicht ans Ziel

So, so viele haben’s nicht verdient

So, so viele schließen die Augen, träum'n vom Frieden

So, so viele fall’n auf die Knie

Geboren in een zandstorm, met sporen op mijn hand

Soms denkt hij dat ik gewoon de bank tegenkom

Zijn kinderen, wie wil ze opvoeden?

Als het fout gaat, wie koopt dan het speelgoed dat erin zit?

Zijn kracht is uitgeput, hij heeft een huis gebouwd

Maar toen veranderde de bom het in stof

En vandaag slaapt hij op een natte bank

Om ze vol te krijgen, moet hij zelf op brood en water kauwen

Een dreun maakt hem elke ochtend wakker

Op weg naar roem met gaten in je schoenen

Een stoere man met tranende ogen

Vecht voor zijn droom, wil hier altijd weg

Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat

Vecht met je laatste kracht, dit pad doet pijn

Hij komt een beetje dichter bij zijn doel

Ik wil hier weg en nooit meer terugkomen

Nou, zovelen geven alles, maar bereiken hun doel nog steeds niet

Nou, zovelen verdienden het niet

Nou, zovelen sluiten hun ogen, dromen van vrede

Nou, zovelen vallen op hun knieën

Gevlucht, zijn laatste redmiddel

Aangekomen in Duitsland, van de oorlog tot het getto

Vijf hoofden in twee kamers op de tiende verdieping

Zijn kinderen leren hun ABC's

Hij is zelf pizzakoerier en draagt ​​een pakket

Werkt voor een Kanken in een AMG

Ze sturen zijn vrouw van taalcursus naar taalcursus

Zoveel problemen teveel chaos

Slapeloos en de nachten worden langer

Voor de schoolspullen van de kinderen, voor het eten op het bord

De kinderen worden ouder

Vroeger bedrogen ze rommelmarktjeans, tegenwoordig praten ze over Belstaff

Hij gaat naar de deur, heeft duizend gedachten

De kinderen in handboeien, begeleid door agenten

Hij wordt zwak, zijn handen trillen

Zijn droom barstte, alles werd hier erger

Nou, zovelen geven alles, maar bereiken hun doel nog steeds niet

Nou, zovelen verdienden het niet

Nou, zovelen sluiten hun ogen, dromen van vrede

Nou, zovelen vallen op hun knieën