Ghostfriend - Krister Linder

in the darkness of electric nights

i was lost in time

and blinding lights

in cities of a billion dreams

searching for the grail in gutters

all around the world

from the silence of the boundless night

we descend in time

emerge in light

pilgrims of the one to come

and awaken in us all

all around the world

then like a flash from a clearblue sky

i saw it all, i saw it all

and in a blink of an eye

i lost it all, i lost it all

and it was from then on i knew that i was nothing more

than a ghost in the night

from the heart of earth

to the edge of sky

i would search for my self

in fears and lies

in a race against the clock

to fulfill my destiny

all around the world

then like a flash from a clearblue sky

i saw it all, i saw it all

and in a blink of an eye

i lost it all, i lost it all

and it was from then on i knew that i was nothing more

than a ghost in the night

since the dawn of days

our souls entwined

like a braid of fates

a web of lives

stretching from the first of us til the stars have all burned out

all around the world

in de duisternis van elektrische nachten

ik was verdwaald in de tijd

en verblindende lichten

in steden met een miljard dromen

op zoek naar de graal in goten

over de hele wereld

uit de stilte van de grenzeloze nacht

we dalen in de tijd af

verschijnen in het licht

pelgrims van de komende

en ontwaak in ons allemaal

over de hele wereld

dan als een flits uit een helderblauwe lucht

ik heb het allemaal gezien, ik heb het allemaal gezien

en in een oogwenk

ik ben alles kwijt, ik ben alles kwijt

en vanaf dat moment wist ik dat ik niets meer was

dan een spook in de nacht

uit het hart van de aarde

naar de rand van de hemel

ik zou naar mezelf zoeken

in angsten en leugens

in een race tegen de klok

om mijn lot te vervullen

over de hele wereld

dan als een flits uit een helderblauwe lucht

ik heb het allemaal gezien, ik heb het allemaal gezien

en in een oogwenk

ik ben alles kwijt, ik ben alles kwijt

en vanaf dat moment wist ik dat ik niets meer was

dan een spook in de nacht

sinds de dageraad der dagen

onze zielen verstrengeld

als een vlecht van het lot

een web van levens

die zich uitstrekt van de eerste van ons tot de sterren allemaal zijn opgebrand

over de hele wereld