Unspoken - Krampus

I am the mistake, Son of your wrongs

Crushed by this waiting I’m exploding

I’m Stuck between my dreams and reality

What I can afford it’s just the pale shadow of what you promised

Born under the sign of Void

I have no future no hopes to fulfill

You who had the chance to build your life

You who saw the road to take

Tell me how I can build when the earth shake

Hopes made of dust blew by a breath

Blamed for a weakness I don’t own

My Desires stolen and took to anyone

I hate what I’ve been forced to become

For a fate that I don’t know

For a chance that I don’t own

I keep living and fighting my way off this endless mud

I, Unheard, searching for the light out of this darkness

I’ve grown alone with all my fears

I’ve payed the bills for all my tears

Unspoken words left on the road

The silent scream of an unknown

I’m tired of feeling powerless, to disappoint the hopes of whom I care

Her eyes the mirror of my failure i can’t forgive myself for every time that I

told her that i can’t

For a fate that I don’t know

For a chance that I don’t own

I keep living and fighting my way off this endless mud

I, Unheard, searching for the light out of this darkness

The threads of my fate are out of control

I’m on the verge of falling to the

Oblivion

The Rules of this sensless order are carved on my pain

I’ve grown alone with all my fears

I’ve payed the bills for all my tears

Unspoken words left on the road

The silent scream of an unknown

Ik ben de fout, zoon van je fouten

Verpletterd door dit wachten explodeer ik

Ik zit vast tussen mijn dromen en de realiteit

Wat ik me kan veroorloven, het is slechts de bleke schaduw van wat je beloofde

Geboren onder het teken van Void

Ik heb geen toekomst geen hoop te vervullen

Jij die de kans had om je leven op te bouwen

Jij die de weg zag om te nemen

Vertel me hoe ik kan bouwen als de aarde schudt

Hoop gemaakt van stof blies door een adem

Beschuldigd van een zwakte die ik niet bezit

Mijn verlangens zijn gestolen en aan iedereen overgedragen

Ik haat wat ik ben gedwongen te worden

Voor een lot dat ik niet ken

Voor een kans die ik niet bezit

Ik blijf leven en vecht me een weg uit deze eindeloze modder

Ik, Ongehoord, op zoek naar het licht uit deze duisternis

Ik ben alleen gegroeid met al mijn angsten

Ik heb de rekeningen voor al mijn tranen betaald

Onuitgesproken woorden achtergelaten op de weg

De stille schreeuw van een onbekende

Ik ben het zat om me machteloos te voelen, om de hoop van wie ik geef teleur te stellen

Haar ogen de spiegel van mijn falen, ik kan mezelf niet vergeven voor elke keer dat ik

vertelde haar dat ik dat niet kan

Voor een lot dat ik niet ken

Voor een kans die ik niet bezit

Ik blijf leven en vecht me een weg uit deze eindeloze modder

Ik, Ongehoord, op zoek naar het licht uit deze duisternis

De discussies over mijn lot zijn uit de hand gelopen

Ik sta op het punt om naar de te vallen

Vergeetachtigheid

De regels van deze zinloze orde zijn op mijn pijn gegrift

Ik ben alleen gegroeid met al mijn angsten

Ik heb de rekeningen voor al mijn tranen betaald

Onuitgesproken woorden achtergelaten op de weg

De stille schreeuw van een onbekende