Shadows of Our Time - Krampus

I live, in a world pervaded with envy

No honour, no courage

The table is turned, the weak overpower the strong

The valor of men

Is now mesaured by wealth

Shame…

If i close my eyes I can dream of a land

Where the life got a sense

Maybe harder but worth to be lived

Where the heart of a warrior can feel at home

Fresh breeze caressing my soul

Feeling alive for the kiss of the sun

Revel the fury of a fight, the challenge of hunt, the glory of war

The chains of society repress every instinct and inner strenght

Rage…

I’m tired to feel out of place

Surrounded by cowards and worms

Exiled, insulted

This world is rotting in the muck of civility weakness and ease

It’s a world with no heroes a world with no kings

Nothing around me makes sense

Everything seems so wrong

If I close my eyes I can dream of a land

Where the life got a sense

Maybe harder but worth to be lived

Where the heart of a warrior can feel at home

I won’t surrender to thoose wrong rules

I still believe in my values

I follow the old path

Fresh breeze caressing my soul

Feeling alive for the kiss of the sun

Revel the fury of a fight, the challenge of hunt, the glory of war

In this empty world there is no glory in victory

Walkyries don’t come down again

Weapons of today despise every ability

Every scoundrel can call himself brave

I won’t surrender to thoose wrong rules

My heart is the last shadow of an ancient world

Tied to the ruins of what i feel mine

Ik woon in een wereld vol afgunst

Geen eer, geen moed

De tafel is omgedraaid, de zwakken overmeesteren de sterken

De moed van mannen

Wordt nu gemeten door rijkdom

Schaamte…

Als ik mijn ogen sluit, kan ik dromen van een land

Waar het leven zin kreeg

Misschien moeilijker, maar de moeite waard om geleefd te worden

Waar het hart van een krijger zich thuis kan voelen

Frisse bries die mijn ziel streelt

Levend voelen voor de kus van de zon

Geniet van de woede van een gevecht, de uitdaging van de jacht, de glorie van oorlog

De ketenen van de samenleving onderdrukken elk instinct en innerlijke kracht

Woede…

Ik ben het zat om me niet op mijn plaats te voelen

Omringd door lafaards en wormen

Verbannen, beledigd

Deze wereld rot in de modder van de zwakte en het gemak van de burgerzin

Het is een wereld zonder helden een wereld zonder koningen

Niets om mij heen heeft zin

Alles lijkt zo verkeerd

Als ik mijn ogen sluit, kan ik dromen van een land

Waar het leven zin kreeg

Misschien moeilijker, maar de moeite waard om geleefd te worden

Waar het hart van een krijger zich thuis kan voelen

Ik geef me niet over aan die verkeerde regels

Ik geloof nog steeds in mijn waarden

Ik volg het oude pad

Frisse bries die mijn ziel streelt

Levend voelen voor de kus van de zon

Geniet van de woede van een gevecht, de uitdaging van de jacht, de glorie van oorlog

In deze lege wereld is er geen glorie in de overwinning

Walkyries komen niet meer naar beneden

Wapens van tegenwoordig verachten elk vermogen

Elke schurk mag zichzelf dapper noemen

Ik geef me niet over aan die verkeerde regels

Mijn hart is de laatste schaduw van een oude wereld

Gebonden aan de ruïnes van wat ik voel van mij