Kronos' Heritage - Krampus

Erasing the future for greed, blinded by

Madness like modern Kronos eating your

Children.

Poisoning the earth where they’ll walk

Burning and felling the trees where they should dream

Toxic the breath of the mother on her goodnight kiss

Your shame won’t heal the wounds of your legacy

Tell me, how would u explain the misery you’ve made to the smile of your son

His hopes and dreams are now your hands

Close your eyes and remember the beauty you had the luck to see

(Tell me)

When the world wasn’t gray as it is

Don’t forget that you are just a guest in this perfect balance that we call

Earth.

Every damage she suffers doubles on you

Is it worth to condemn the future for useless desires

You cause this carnage with every junk they told you need

Deceiving the circle of life

Hunting the hunters

Valuing the nature when killed or enslaved

Breathing the smell of our guilt

Evading to face the scale of our sins

Arid the end of the travel we undertook

Too late we’ll realize that we killed ourselves

De toekomst uitwissen voor hebzucht, verblind door

Waanzin zoals moderne Kronos die je opeet

Kinderen.

De aarde vergiftigen waar ze zullen lopen

De bomen verbranden en vellen waar ze zouden moeten dromen

Giftig de adem van de moeder tijdens haar slaapkus

Je schaamte heelt de wonden van je nalatenschap niet

Vertel me, hoe zou je de ellende die je hebt aangericht verklaren aan de glimlach van je zoon?

Zijn hoop en dromen zijn nu jouw handen

Sluit je ogen en denk aan de schoonheid die je hebt mogen zien

(Zeg eens)

Toen de wereld niet grijs was zoals hij is

Vergeet niet dat je slechts een gast bent in deze perfecte balans die we noemen

Aarde.

Elke schade die ze oploopt, verdubbelt jou

Is het de moeite waard om de toekomst te veroordelen voor nutteloze verlangens?

Je veroorzaakt dit bloedbad met elke rommel waarvan ze zeiden dat je ze nodig had

De cirkel van het leven misleiden

Jagen op de jagers

De natuur waarderen wanneer ze worden gedood of tot slaaf worden gemaakt

De geur van onze schuld inademen

Ontwijken om de omvang van onze zonden onder ogen te zien

Aan het einde van de reis die we hebben ondernomen

Te laat beseffen we dat we zelfmoord hebben gepleegd