At The Huts Of The Underworld - Korpiklaani

Joukahainen, a youthful son

Laplander, a slender fellow

Bore a grudge within his heart

Bitter envy in his bosom

Thus he worked a fiery crossbow

So he shaped a noble bow

And he formed the bow of iron

Overlaid the back with copper

Then the points were to be sharpened

So the arrows then were ready

And his bow was fit for bending

«Now, should you bring 'bout Väinämöinen's death

And by your arrow let him die

Joy will then fade away from Earth

Songs cannot then be heard again

Elation is way better on Eary

And the music is more cheerful in here

Than somewhere in the land of the dead

At the huts of the Underworld.»

Long he watched for Väinämöinen

Peering, peeping at the lodges

Sometimes listening in the alleys

Sometimes watching in the meadow

Spanned in haste his might crossbow

And he aimed his splendid weapon

At the head of Väinämöinen

Thus to kill Suvantolainen

And then the old Väinämöinen

Fell head over heels in water

Off the back of his blue moose

Joukahainen, een jeugdige zoon

Laplander, een slanke kerel

Droeg een wrok in zijn hart

Bittere jaloezie in zijn boezem

Zo maakte hij een vurige kruisboog

Dus hij vormde een nobele boog

En hij vormde de boog van ijzer

De achterkant bedekt met koper

Daarna moesten de punten worden geslepen

Dus de pijlen waren toen klaar

En zijn boog was geschikt om te buigen

«Moet je nu de dood van Väinämöinen brengen?

En laat hem bij je pijl sterven

Vreugde zal dan van de aarde verdwijnen

Nummers kunnen dan niet meer worden beluisterd

Opgetogenheid is veel beter op Eary

En de muziek is hier vrolijker

Dan ergens in het land van de doden

Bij de hutten van de onderwereld.»

Lang keek hij uit naar Väinämöinen

Peering, gluren bij de lodges

Soms luisteren in de steegjes

Soms kijken in de wei

Overspannen in haast zijn macht kruisboog

En hij richtte zijn prachtige wapen

Aan het hoofd van Väinämöinen

Dus om Suvantolainen te doden

En dan de oude Väinämöinen

Tot over mijn oren in het water gevallen

Van de rug van zijn blauwe eland