Краденое солнце - Корней Чуковский

Солнце по небу гуляло

И за тучу забежало.

Глянул заинька в окно,

Стало заиньке темно.

А сороки-

Белобоки

Поскакали по полям,

Закричали журавлям:

"Горе! Горе! Крокодил

Солнце в небе проглотил!"

Наступила темнота.

Не ходи за ворота:

Кто на улицу попал -

Заблудился и пропал.

Плачет серый воробей:

"Выйди, солнышко, скорей!

Нам без солнышка обидно -

В поле зёрнышка не видно!"

Плачут зайки

На лужайке:

Сбились, бедные, с пути,

Им до дому не дойти.

Только раки пучеглазые

По земле во мраке лазают,

Да в овраге за горою

Волки бешеные воют.

Рано-рано

Два барана

Застучали в ворота:

Тра-та-та и тра-та-та!

"Эй вы, звери, выходите,

Крокодила победите,

Чтобы жадный Крокодил

Солнце в небо воротил!"

Но мохнатые боятся:

"Где нам с этаким сражаться!

Он и грозен и зубаст,

Он нам солнца не отдаст!"

И бегут они к Медведю в берлогу:

"Выходи-ка ты, Медведь, на подмогу.

Полно лапу тебе, лодырю, сосать.

Надо солнышко идти выручать!"

Но Медведю воевать неохота:

Ходит-ходит он, Медведь, круг болота,

Он и плачет, Медведь, и ревёт,

Медвежат он из болота зовёт:

"Ой, куда вы, толстопятые, сгинули?

На кого вы меня, старого, кинули?"

А в болоте Медведица рыщет,

Медвежат под корягами ищет:

"Куда вы, куда вы пропали?

Или в канаву упали?

Или шальные собаки

Вас разорвали во мраке?"

И весь день она по лесу бродит,

Но нигде медвежат не находит.

Только чёрные совы из чащи

На неё свои очи таращат.

Тут зайчиха выходила

И Медведю говорила:

"Стыдно старому реветь -

Ты не заяц, а Медведь.

Ты поди-ка, косолапый,

Крокодила исцарапай,

Разорви его на части,

Вырви солнышко из пасти.

И когда оно опять

Будет на небе сиять,

Малыши твои мохнатые,

Медвежата толстопятые,

Сами к дому прибегут:

"Здравствуй, дедушка, мы тут!"

И встал

Медведь,

Зарычал

Медведь,

И к Большой Реке

Побежал

Медведь.

А в Большой Реке

Крокодил

Лежит,

И в зубах его

Не огонь горит,-

Солнце красное,

Солнце краденое.

Подошёл Медведь тихонько,

Толканул его легонько:

"Говорю тебе, злодей,

Выплюнь солнышко скорей!

А не то, гляди, поймаю,

Пополам переломаю,-

Будешь ты, невежа, знать

Наше солнце воровать!

Ишь разбойничья порода:

Цапнул солнце с небосвода

И с набитым животом

Завалился под кустом

Да и хрюкает спросонья,

Словно сытая хавронья.

Пропадает целый свет,

А ему и горя нет!"

Но бессовестный смеётся

Так, что дерево трясётся:

"Если только захочу,

И луну я проглочу!"

Не стерпел

Медведь,

Заревел

Медведь,

И на злого врага

Налетел

Медведь.

Уж он мял его

И ломал его:

"Подавай сюда

Наше солнышко!"

Испугался Крокодил,

Завопил, заголосил,

А из пасти

Из зубастой

Солнце вывалилось,

В небо выкатилось!

Побежало по кустам,

По берёзовым листам.

Здравствуй, солнце золотое!

Здравствуй, небо голубое!

Стали пташки щебетать,

За букашками летать.

Стали зайки

На лужайке

Кувыркаться и скакать.

И глядите: медвежата,

Как весёлые котята,

Прямо к дедушке мохнатому,

Толстопятые, бегут:

"Здравствуй, дедушка, мы тут!"

Рады зайчики и белочки,

Рады мальчики и девочки,

Обнимают и целуют косолапого:

"Ну, спасибо тебе, дедушка, за солнышко!"

De zon liep door de lucht

En het liep over de wolk.

De haas keek uit het raam,

Het is donker geworden.

En de eksters

Beloboki

Rijd over de velden

Ze riepen naar de kranen:

"Wee! Wee! Krokodil

De zon aan de hemel ingeslikt!"

De duisternis is gekomen.

Ga niet door de poort

Wie kwam er op straat -

Verdwaald en verloren.

Huilende grijze mus:

‘Kom naar buiten, zonneschijn, schiet op!

Het spijt ons zonder de zon -

In het veld is het graan niet zichtbaar!

konijntjes huilen

Op het gazon:

Verloren, arm, verdwaald,

Ze kunnen niet naar huis.

Alleen rivierkreeftjes met insectenogen

Ze beklimmen de aarde in duisternis,

Ja, in het ravijn achter de berg

De wolven huilen woedend.

vroeg vroeg

twee rammen

Ze klopten op de poort:

Tra-ta-ta en tra-ta-ta!

"Hé, dieren, kom naar buiten,

Versla de krokodil

Naar de hebzuchtige krokodil

De zon keerde terug naar de hemel!

Maar harige zijn bang:

"Waar moeten we vechten met zoiets!

Hij is zowel lelijk als scherp,

Hij wil ons de zon niet geven!"

En ze rennen naar het hol van de beer:

‘Kom naar buiten, Beer, om te helpen.

Volle poot voor jou, sukkel, zuigen.

Ik moet de zon gaan redden!"

Maar de Beer is terughoudend om te vechten:

Hij loopt, hij loopt, de Beer, de cirkel van het moeras,

Hij huilt, Beer, en brult,

Hij roept welpen uit het moeras:

"Oh, waar zijn jullie dikhuidige klootzakken gebleven?

Naar wie heb je me, de oude, gegooid?"

En in het moeras jaagt de beer,

Berenwelpen onder haken en ogen op zoek naar:

"Waar ben je, waar ben je heen?

Of in een sloot gevallen?

Of gekke honden

Ben je verscheurd in het donker?"

En de hele dag dwaalt ze door het bos,

Maar hij vindt nergens welpen.

Alleen zwarte uilen uit het struikgewas

Hun ogen zijn op haar gericht.

Hier kwam de haas uit

En de beer zei:

"Het is een schande voor de oude om te brullen -

Je bent geen haas, maar een beer.

Jij gaat, klompvoet,

Kras de krokodil

Scheur het uiteen

Haal de zon uit je mond.

En als het weer zover is

Zal schijnen in de lucht

Je baby's zijn harig

dikke berenwelpen,

Ze zullen zelf naar het huis komen rennen:

"Hallo opa, we zijn er!"

En opgestaan

Beer,

gromde

Beer,

En naar de Grote Rivier

liep

Beer.

En in de Grote Rivier

Krokodil

leugens,

En tussen zijn tanden

Er brandt geen vuur -

De zon is rood

Zon gestolen.

De beer kwam stilletjes

Duwde hem lichtjes.

"Ik zeg je, schurk,

Straks de zon uitspugen!

En niet dat, kijk, ik zal vangen,

Ik breek het in tweeën,

Wil je, onwetende, weten?

Steel onze zon!

Zoek naar het roversras:

Klauwde de zon uit de lucht

En met een volle buik

Gecrasht onder een struik

Ja, en gromt wakker,

Als een weldoorvoede zeug.

De hele wereld verdwijnt

En hij heeft geen verdriet!"

Maar de schaamteloze lach

Zodat de boom schudt:

"Als ik maar wil"

En ik zal de maan inslikken!"

niet doorstaan

Beer,

Zarevel

Beer,

En op de boze vijand

vloog

Beer.

Hij heeft hem al verpletterd

En brak het:

"Geef het hier

Onze zon!"

bang krokodil,

Schreeuwde, schreeuwde

En uit de mond

van toothy

De zon viel weg

Uitgerold in de lucht!

liep door de struiken

Door berkenbladeren.

Hallo gouden zon!

Hallo blauwe lucht!

De vogels begonnen te fluiten

Vlieg voor insecten.

stalen konijntjes

Op het gazon

Rollen en springen.

En kijk: berenwelpen,

Zoals blije kittens

Rechtstreeks naar de harige grootvader,

Vetvoetige, rennen:

"Hallo opa, we zijn er!"

Gelukkige konijntjes en eekhoorns,

Blije jongens en meisjes

Knuffels en kusjes klompvoet:

"Nou, bedankt, grootvader, voor de zon!"