And The North Star Cried - Kiuas

Long ago when the gods were still young and guarded the heavens

With might the four furious winds swept across the snows

Proud, fearless and free the children of Ukko walked the Earth

And at dusk they sang anthems to the welkin and their beloved North Star

…And still she smiled upon the Earth

Through these lands of ice the North Star once led our way

Now blood covers the frozen ground

Scarred by an eerie sound as the North Star cries in pain

On the darkest of winters evil arrived from across the sea

Disguised as a wooden cross — as the coming of salvation

Death and destruction they brought and clashes of steel filled the nights

And the North Star watched as the blood of her children flowed

…And her tears fell upon the Earth

Our fathers' blood was spilled on the ice

And the North Star cried in the night

Our beloved gods were violently driven to exile

Gone are the days of the North Star’s reign

Now her tears are all that remain

But one day they’ll wash the blood away

And the spirit that once died

Shall rise again!

Lang geleden, toen de goden nog jong waren en de hemel bewaakten

Met kracht dreven de vier woedende winden over de sneeuw

Trots, onverschrokken en vrij liepen de kinderen van Ukko over de aarde

En in de schemering zongen ze hymnes voor de welkin en hun geliefde North Star

... En nog steeds glimlachte ze naar de aarde

Door deze ijslanden leidde de Poolster ooit onze weg

Nu bedekt bloed de bevroren grond

Getekend door een griezelig geluid terwijl de Poolster huilt van de pijn

In de donkerste winter kwam het kwaad van over de zee

Vermomd als een houten kruis - als de komst van verlossing

Dood en verderf brachten ze en stalen botsingen vulden de nachten

En de Poolster keek toe hoe het bloed van haar kinderen vloeide

...En haar tranen vielen op de aarde

Het bloed van onze vaders werd op het ijs vergoten

En de Poolster huilde in de nacht

Onze geliefde goden werden gewelddadig tot ballingschap gedreven

Voorbij zijn de dagen van de heerschappij van de Poolster

Nu zijn haar tranen het enige dat overblijft

Maar op een dag zullen ze het bloed wegwassen

En de geest die ooit stierf

Zal weer opstaan!