Weill: It Never Was You - Kiri Te Kanawa, André Previn, Mundell Lowe

I’ve been running through rains

And the wind that follows after

For one certain face

And an unforgotten laughter

I’ve been following signs

I’ve been searching through the lands

For a certain pair of arms

And a certain pair of hands

Yes, I looked everywhere

You can look without wings

And I found a great variety

Of interesting things

But it never was you

It never was anywhere you

An occasional sunset reminded me

Or a flower hanging high on a tulip tree

Or one red star hung low in the west

Or a heartbreak call from the meadowlark’s nest

Made me think for a moment, «Maybe it’s true

I found her in the star, in the call, in the blue.»

But it never was you

It never was anywhere you

Anywhere, anywhere you

Ik heb door de regen gelopen

En de wind die daarna volgt

Voor een bepaald gezicht

En een onvergetelijke lach

Ik heb de borden gevolgd

Ik heb door de landen gezocht

Voor een bepaald paar armen

En een bepaald paar handen

Ja, ik heb overal gekeken

Je kunt kijken zonder vleugels

En ik vond een grote variëteit

Van interessante dingen

Maar jij was het nooit

Het was nooit ergens waar je was

Een af en toe een zonsondergang deed me eraan denken

Of een bloem die hoog aan een tulpenboom hangt

Of één rode ster hing laag in het westen

Of een liefdesverdriet vanuit het nest van de veldleeuwerik

Zette me even aan het denken: "Misschien is het waar"

Ik vond haar in de ster, in de oproep, in het blauw.»

Maar jij was het nooit

Het was nooit ergens waar je was

Overal, waar je ook bent