Czech One - King Krule

The train’s motion

Untidy echo

And she pants

She asked me why I’m here

But I come here every night

Do you need to tell her something?

No, I need a place to write

And as the sea of darkness forms

And casts us into night

You ask me what her name was called

But I found it hard to write

One time I was impaled forlorn

And thrown into a pile

I said you know where I’m coming from

And she looked me in the eye

Loverboy, you drown too quick

You’re fading out of sight

Is it the numb density?

Can’t even look her in the eye

Where tiny men have been absorbed

For questioning the sky

To when and where the stars were formed

That glance upon this night

Light-years to sit upon

And paint us as we lie

And to think it’s us she’s wasted on,

Can’t even look her in the eye

See I’ve found a new place to mourn

She asked me who died

Well if there’s a dark uniform

I need a place to hide

As simple as his faith had gone

The burning of the spire

And yet he still searched for warmth

But it was cold by the fire

She grips me tight, she grips me tight

But I still rip at the seams

I can’t sleep at night, never slept at night

But she still sits in my dreams

I’m out of sight, so out of sight

But she sees what I see

She’s watching me

She’s still watching me

She still sees what I see

The train’s motion

Untidy echo

De beweging van de trein

slordige echo

En zij broek

Ze vroeg me waarom ik hier ben?

Maar ik kom hier elke avond

Moet je haar iets vertellen?

Nee, ik heb een plek nodig om te schrijven

En terwijl de zee van duisternis zich vormt

En werpt ons in de nacht

Je vraagt ​​me hoe haar naam heette

Maar ik vond het moeilijk om te schrijven

Een keer werd ik verloren gespietst

En op een stapel gegooid

Ik zei dat je weet waar ik vandaan kom

En ze keek me in de ogen

Loverboy, je verdrinkt te snel

Je verdwijnt uit het zicht

Is het de gevoelloze dichtheid?

Kan haar niet eens in de ogen kijken

Waar kleine mannen zijn opgenomen

Voor het in twijfel trekken van de lucht

Naar wanneer en waar de sterren zijn gevormd

Die blik op deze nacht

Lichtjaren om op te zitten

En schilder ons zoals we liegen

En om te denken dat wij het zijn waar ze aan verspild is,

Kan haar niet eens in de ogen kijken

Zie ik heb een nieuwe plek gevonden om te rouwen

Ze vroeg me wie er stierf

Nou, als er een donker uniform is

Ik heb een plek nodig om me te verstoppen

Zo eenvoudig als zijn geloof was verdwenen

Het verbranden van de torenspits

En toch zocht hij nog steeds naar warmte

Maar het was koud bij het vuur

Ze grijpt me stevig vast, ze grijpt me stevig vast

Maar ik scheur nog steeds uit mijn voegen

Ik kan 's nachts niet slapen, heb 's nachts nooit geslapen

Maar ze zit nog steeds in mijn dromen

Ik ben uit het zicht, dus uit het zicht

Maar zij ziet wat ik zie

Ze houdt me in de gaten

Ze kijkt nog steeds naar me

Ze ziet nog steeds wat ik zie

De beweging van de trein

slordige echo