On Dusty Avenues - King Goat

Pure vanity, an aging hollow smile

The dusty avenue that stretches out for miles

Stupidity, avarice and me

A new monolith to greed

Silky threads, tender touch

Comforting far too much

In due course

Nothing ever lasts long

And the cowardice returns

As the ecstasy fades

Repeat and return

The same way

You came here

Expecting far too much

Keep it in

Don’t let on

Guilty sin

Love alone

With so much

That went unsaid

I know now

I may not get the chance again

It’s useless mourning for what never was

Heed these memories and you’ll defeat the cause

Still, these fantasies are the ones I’ll miss

They come come back to me every time that I am alone

I cannot forgive nor allow myself to forget

Instead I shall slowly absorb these small feelings and become stronger

No. Why?

Why should I let this go, once more?

Closing the door on my hopes that will not relent.

Still persisting,

I cannot send them away

This is the conflict

Missing the point

The decision was never in my hands

Make your peace and carry on

The universe won’t notice when you’re gone

The dusty avenue stretches further than before

Follow wherever it leads

Cherish whosoever you meet

Before you reach the end and realise that you

Are all alone

Pure ijdelheid, een ouder wordende holle glimlach

De stoffige laan die zich kilometers ver uitstrekt

Domheid, hebzucht en ik

Een nieuwe monoliet voor hebzucht

Zijdeachtige draden, zachte aanraking

Veel te geruststellend

Te zijner tijd

Niets duurt ooit lang

En de lafheid keert terug

Naarmate de extase vervaagt

Herhaal en keer terug

Dezelfde manier

Jij KWAM HIER

Veel te veel verwachten

Hou het in

Laat niet op

schuldige zonde

Liefde alleen

Met zo veel

Dat bleef onuitgesproken

Ik weet het nu

Ik krijg misschien niet meer de kans

Het is nutteloos rouwen om wat nooit was

Luister naar deze herinneringen en je zult de oorzaak verslaan

Toch zijn deze fantasieën degene die ik zal missen

Ze komen bij me terug elke keer dat ik alleen ben

Ik kan niet vergeven en mezelf niet toestaan ​​te vergeten

In plaats daarvan zal ik deze kleine gevoelens langzaam absorberen en sterker worden

Nee waarom?

Waarom zou ik dit nog een keer laten gaan?

Ik sluit de deur in de hoop dat dat niet zal vermurwen.

Nog steeds volhardend,

Ik kan ze niet wegsturen

Dit is het conflict

Het punt missen

De beslissing lag nooit in mijn handen

Sluit je vrede en ga door

Het universum merkt het niet als je weg bent

De stoffige laan strekt zich verder uit dan voorheen

Volg waar het naartoe leidt

Koester wie je ook ontmoet

Voordat je het einde bereikt en je realiseert dat je

Zijn helemaal alleen