Rosemary - King Dude

Rosemary’s gonna come undone

She don’t wanna go to Heaven if she can’t have fun

That’s why she kissed the good Lord’s son

Where the sun, it don’t shine on anyone

She wants to go down to New Orleans

She wants to wander Bourbon Street outside of the dreams

Says she takes off arms and legs with a pin

She’s a doll, she’s not the kind you pin up to the wall

Rosemary’s gonna suicide on the light

But on the streets, once the city sleeps, she’s alive

Rosemary’s gonna suicide in her dreams

And she don’t care if you don’t understand what that means

She don’t believe in an overdose

«I never get high before I have to compose»

That’s what she said when she was in my bed

She’s a girl who don’t believe in the end of the world

Her little black buddy told her she’s insane

That’s when the snake slipped inside her brain

Old Dionysus mended up a change

She’s afraid she’ll never see the old friend again

Rosemary’s gonna suicide on the light

But on the streets, once the city sleeps, she’s alive

Her scarlet letter’s on her lips again

Her little black dress ain’t her only friend

She likes the way he looks against her pale white skin

She’s alive

Rosemary’s gonna suicide on the light

But on the streets, once the city sleeps, she’s alive

Her scarlet letter’s on her lips again

Her little black dress ain’t her only friend

She likes the way he looks against her pale white skin

She’s alive

Rosemary gaat ongedaan worden gemaakt

Ze wil niet naar de hemel als ze geen plezier kan hebben

Daarom kuste ze de zoon van de goede Heer

Waar de zon op niemand schijnt

Ze wil naar New Orleans gaan

Ze wil buiten de dromen door Bourbon Street dwalen

Zegt dat ze armen en benen afdoet met een speld

Ze is een pop, ze is niet het soort dat je tegen de muur spelt

Rosemary gaat zelfmoord plegen op het licht

Maar op straat, als de stad eenmaal slaapt, leeft ze

Rosemary gaat zelfmoord plegen in haar dromen

En het maakt haar niet uit als je niet begrijpt wat dat betekent

Ze gelooft niet in een overdosis

«Ik word nooit high voordat ik moet componeren»

Dat zei ze toen ze in mijn bed lag

Ze is een meisje dat niet in het einde van de wereld gelooft

Haar kleine zwarte vriend vertelde haar dat ze gek is

Toen gleed de slang in haar hersenen

Oude Dionysus herstelde een verandering

Ze is bang dat ze de oude vriend nooit meer zal zien

Rosemary gaat zelfmoord plegen op het licht

Maar op straat, als de stad eenmaal slaapt, leeft ze

Haar scharlaken brief zit weer op haar lippen

Haar kleine zwarte jurkje is niet haar enige vriend

Ze houdt van de manier waarop hij eruitziet tegen haar bleke witte huid

Ze leeft

Rosemary gaat zelfmoord plegen op het licht

Maar op straat, als de stad eenmaal slaapt, leeft ze

Haar scharlaken brief zit weer op haar lippen

Haar kleine zwarte jurkje is niet haar enige vriend

Ze houdt van de manier waarop hij eruitziet tegen haar bleke witte huid

Ze leeft