Follow the Wolf - King Diamond

The morning slowly came, my life about to end

Then the wind would change, all but one had left

The angelic wolf had stayed, without a word she said

Follow me, follow the wolf

And so I followed the wolf, up the wooded mountain side

Close to the top… she suddenly stopped

Sun to the east, man and beast

Just two silhouettes… in a landscape never to forget

Like dark decaying teeth, I saw the village beneath

A few and distant roads all leading away from here

Nobody in the streets… decay

I must follow the wolf again, I must follow her till the end

The end

The wolf had turned around, facing higher ground

And there it was… the house of god

In awe I looked as time had stopped

Follow me

I had never seen a church like this before

«this place is terrible» inscribed above the door

Like dark decaying teeth, I saw the church within

A few distant thoughts, inviting me in to sin

Nobody in the church… decay

Shrouded in a gloomy light, as if my final night

I wonder if God was ever here

Or did he turn away in fear, did he turn away in fear?

Langzaam kwam de ochtend, mijn leven zou bijna eindigen

Dan zou de wind veranderen, op één na waren ze allemaal vertrokken

De engelachtige wolf was gebleven, zonder een woord zei ze

Volg mij, volg de wolf

En dus volgde ik de wolf, de beboste berghelling op

Dicht bij de top... ze stopte plotseling

Zon naar het oosten, mens en dier

Slechts twee silhouetten... in een landschap om nooit te vergeten

Als donkere rottende tanden zag ik het dorp eronder

Een paar en verre wegen die allemaal hier vandaan leiden

Niemand op straat... verval

Ik moet de wolf weer volgen, ik moet haar volgen tot het einde

Het einde

De wolf had zich omgedraaid, met zijn gezicht naar hoger gelegen grond

En daar was het ... het huis van god

Met ontzag keek ik alsof de tijd was gestopt

Volg mij

Ik had nog nooit zo'n kerk gezien

"deze plek is verschrikkelijk" boven de deur geschreven

Als donkere rottende tanden zag ik de kerk van binnen

Een paar verre gedachten, die me uitnodigen om te zondigen

Niemand in de kerk... verval

Gehuld in een somber licht, alsof mijn laatste nacht

Ik vraag me af of God hier ooit is geweest

Of wendde hij zich af in angst, keerde hij zich af in angst?