A Mansion in Darkness - King Diamond

Riding up the alley in the rain

No lights to show the way

How could this ever be their home?

Through the darkness you could only see

A giant shadow that swells to be

A house where evil rules at night

And the shadows at the gate

They seemed to be alive

Yeah, the shadows at the gate -- alive

Everything inside was left untouched

Except for what the rats had got

And the dust of time that showed its mark

Armed with candlelight and open eyes

Through the dark they fought their way

'Til every room was lit again…

And the house began to breathe

It seemed to be alive

Yeah, the house began to breathe -- alive

As the candlelight began to fade

And Jonathan said, «Let's go to bed.»

The fireplace had ceased to burn

Both were fast asleep before the dawn

Dreaming, dreaming

And they did not know about the shadow

Yeah, the shadow on the wall, it really came alive

Yeah, the shadow on the wall -- Sunrise!

Door de steeg rijden in de regen

Geen lichten om de weg te wijzen

Hoe kan dit ooit hun thuis zijn?

Door de duisternis kon je alleen zien

Een gigantische schaduw die opzwelt om te zijn

Een huis waar het kwaad 's nachts regeert

En de schaduwen bij de poort

Ze leken te leven

Ja, de schaduwen bij de poort -- levend

Alles binnen bleef onaangeroerd

Behalve wat de ratten hadden?

En het stof van de tijd dat zijn sporen liet zien

Gewapend met kaarslicht en open ogen

Door het donker vochten ze zich een weg

Totdat elke kamer weer verlicht was...

En het huis begon te ademen

Het leek te leven

Ja, het huis begon te ademen -- levend

Toen het kaarslicht begon te vervagen

En Jonathan zei: "Laten we naar bed gaan."

De open haard brandde niet meer

Beiden waren diep in slaap voor de dageraad

Dromen, dromen

En ze wisten niets van de schaduw

Ja, de schaduw op de muur, hij kwam echt tot leven

Ja, de schaduw op de muur -- Zonsopgang!