Emerencia - King Diamond

The shadows are thick and Old

I’m searching the dark for my love

Behind the Theater of Puppet Shows

I find the stairs to the Cellar below

Hiding where the shadows rule

A door opens below

The Moon is high above

300 pounds of flesh, that woman I know

Oh it’s the Puppet Master’s wife

She pulls a cart behind her

«Oh Emerencia», where are you going with that knife?

Time to kill, it’s time for her nightly thrill

«Oh Emerencia», where are you going with that knife?

Deep in the night through the narrowest streets

I follow her every step

She is searching for innocent victims

«Oh Emerencia»

In an alley a homeless is sleeping

Approaching without a sound… and then… oh no

«How strange it is.

to see.

a life that slips away

How strange it is.

in Darkness Blood is Black not Red»

The knife is still deep in his chest

Gotta keep the Blood in its nest

She wraps him in the sack she brought

She better leave before she gets caught

Through the streets dark and Old

Through the streets, no one must know

Only the Moon and I And none of us will ever tell

She pulls the body off the cart

Back at the Theater, down into the dark

«Oh Emerencia», I wonder why you left the door ajar

Deep in the night through the narrowest hallways

I follow her every step

There’s a light from a doorway ahead of us Where did she go, where did she go???

Oh no What I see is a Horror Show… then the blow…

De schaduwen zijn dik en oud

Ik zoek in het donker naar mijn liefde

Achter het theater van poppenshows

Ik vind de trap naar de kelder hieronder

Verbergen waar de schaduwen heersen

Hieronder gaat een deur open

De maan staat hoog boven

300 pond vlees, die vrouw die ik ken

Oh, het is de vrouw van de poppenspeler

Ze trekt een kar achter zich aan

"Oh Emerencia", waar ga je heen met dat mes?

Tijd om te doden, het is tijd voor haar nachtelijke spanning

"Oh Emerencia", waar ga je heen met dat mes?

Diep in de nacht door de smalste straten

Ik volg haar bij elke stap

Ze zoekt naar onschuldige slachtoffers

"Oh Emerencia"

In een steeg slaapt een dakloze

Zonder geluid naderen... en dan... oh nee

«Hoe vreemd is het.

zien.

een leven dat wegglipt

Hoe vreemd het is.

in de duisternis is bloed zwart niet rood»

Het mes zit nog diep in zijn borst

Moet het bloed in zijn nest houden

Ze wikkelt hem in de zak die ze heeft meegebracht

Ze kan beter weggaan voordat ze gepakt wordt

Door de straten donker en oud

Door de straten, niemand mag het weten

Alleen de maan en ik en niemand van ons zal het ooit vertellen

Ze trekt het lichaam van de kar

Terug in het theater, het donker in

«Oh Emerencia», ik vraag me af waarom je de deur op een kier hebt gelaten

Diep in de nacht door de smalste gangen

Ik volg haar bij elke stap

Er is een licht uit een deuropening voor ons. Waar ging ze heen, waar ging ze heen???

Oh nee wat ik zie is een horrorshow... en dan de klap...