Cambodia (Reprise) - Kim Wilde

Well he was thailand based

She was an airforce wife

He used to fly weekends

It was the easy life

But then it turned around

And he began to change

She didnt wonder then

She didnt think it strange

But then he got a call

He had to leave that night

He couldnt say too much

But it would be alright

He didnt need to pack

Theyd meet the next night

He had a job to do Flying to cambodia

And as the nights passed by She tried to trace the past

The way he used to look

The way he used to laugh

I guess shell never know

What got inside his soul

She couldnt make it out

Just couldnt take it all

He had the saddest eyes

The girl had ever seen

He used to cry some nights

As though he lived a dream

Ans as she held him close

He used to search her face

As though she knew the truth

Lost inside cambodia

But then a call came through

They said hed soon be home

She had to pack a case

And they would make a rendez-vous

But now a year has passed

And not a single word

And all the love she knew

Has disappeared out in the haze

Cambodia — dont cry now — no tears now

And now the years have passed

With not a single word

But there is only one thing left

I know for sure

She wont see his face again

Nou, hij was gebaseerd op Thailand

Ze was een luchtmachtvrouw

Hij vloog in het weekend

Het was het gemakkelijke leven

Maar toen keerde het om

En hij begon te veranderen

Ze vroeg zich toen niet af

Ze vond het niet vreemd

Maar toen werd hij gebeld

Hij moest die nacht vertrekken

Hij kon niet te veel zeggen

Maar het zou goed zijn

Hij hoefde niet in te pakken

Ze zouden elkaar de volgende nacht ontmoeten

Hij had een klus te klaren Vliegen naar Cambodja

En terwijl de nachten verstreken, probeerde ze het verleden te traceren

Zoals hij er vroeger uitzag

De manier waarop hij lachte

Ik denk dat Shell het nooit weet

Wat ging er in zijn ziel?

Ze kon er niet uitkomen

Kon het gewoon niet allemaal aan

Hij had de droevigste ogen

Het meisje ooit had gezien

Hij huilde sommige nachten

Alsof hij een droom leefde

Ans terwijl ze hem dicht tegen zich aan hield

Hij doorzocht haar gezicht

Alsof ze de waarheid kende

Verloren in Cambodja

Maar toen kwam er een telefoontje

Ze zeiden dat hij snel thuis zou zijn

Ze moest een koffer inpakken

En ze zouden een rendez-vous maken

Maar er is nu een jaar verstreken

En geen enkel woord

En alle liefde die ze kende

Is in de nevel verdwenen

Cambodja — nu niet huilen — nu geen tranen

En nu zijn de jaren verstreken

Met geen enkel woord

Maar er is nog maar één ding over

Ik weet het zeker

Ze zal zijn gezicht niet meer zien