Sur ma route - Kids United, Black M

Sur ma route, oui

Il y a eu du move, oui

De l’aventure dans l’movie

Une vie de roots

Sur ma route, oui

Je n’compte plus les soucis

De quoi devenir fou, oui

Une vie de roots

Sur ma route

Sur ma route, j’ai eu des moments de doute

J’marchais sans savoir vers où, j'étais têtu rien à foutre

Sur ma route, j’avais pas d’bagage en soute

Et, dans ma poche, pas un sou, juste la famille, entre nous

Sur ma route, y’a eu un tas d’bouchons

La vérité: j’ai souvent trébuché

Est-ce que tu sais que quand tu touches le fond

Il y a peu de gens chez qui tu peux te réfugier?

Tu peux compter que sur tes chers parents

Parce que les amis, eux, disparaissent un par un

Oui, il m’arrive d’avoir le front au sol

Parce que Dieu est grand et, on est seul, on meurt seul

Sur ma route, on m’a fait des coups en douce

L’impression qu’mon cœur en souffre, mais j’suis sous anesthésie

Sur mon chemin, j’ai croisé pas mal d’anciens

Ils me parlaient du lendemain et que tout allait si vite

Ne me parle pas de nostalgie

Parce que j’t’avoue que mon cœur est trop fragile

J’suis comme un pirate naufragé

Oui, mon équipage est plus qu’endommagé

Je sèche mes larmes, j’baisse les armes

J’veux même plus savoir pourquoi ils m’testent, les autres

Si y’a plus rien à prendre, je sais qu’il m’reste une chose

Et, ma route, elle est trop longue, pas l’temps de faire une pause

Op mijn manier, ja

Er was een beweging, ja

Avontuur in de film

Een leven van wortels

Op mijn manier, ja

Ik tel de zorgen niet meer

Wat moet je gek maken, yeah

Een leven van wortels

Op mijn weg

Onderweg had ik momenten van twijfel

Ik liep zonder te weten waar, ik was koppig, het kan me niks schelen

Onderweg had ik geen ingecheckte bagage

En, in mijn zak, geen cent, alleen de familie, tussen ons

Onderweg waren er veel files

De waarheid: ik struikelde vaak

Weet je dat wanneer je een dieptepunt bereikt?

Zijn er maar weinig mensen bij wie u uw toevlucht kunt nemen?

Op je lieve ouders kan je alleen rekenen

Omdat vrienden één voor één verdwijnen

Ja, soms heb ik mijn voorhoofd op de grond

Want God is groot en we zijn alleen, we sterven alleen

Onderweg ben ik zachtjes geslagen

Het voelt alsof mijn hart pijn doet, maar ik ben onder narcose

Onderweg ontmoette ik veel oude

Ze vertelden me altijd over morgen en alles ging zo snel

Praat me niet over nostalgie

Omdat ik je beken dat mijn hart te kwetsbaar is

Ik ben als een schipbreukeling

Ja, mijn bemanning is meer dan beschadigd

Ik droog mijn tranen, ik laat mijn armen zakken

Ik wil niet eens weten waarom ze mij testen, de anderen

Als er niets meer te nemen is, weet ik dat ik nog één ding over heb

En, mijn weg, het is te lang, geen tijd om een ​​pauze te nemen