Пути - ХТБ, Витя Сенс, Вася Кимо

Кто-то пытался воссоздать нас

Кто-то пытался всех найти,

Но мы не светим схрон запасов

Времени нет, тут пары пазлов

Чтобы собрать в один свой мир

Тысячи лиц корчат гримас

И не хотят менять свой быт

Выходя с дому, грязи страсть

Как на родном квартале спальном

Вроде бы всех тут знаю, но

Как-то стало пусто — странно

Ночи на новых рубежах

Кто-то пешком, кто-то взял таз

Время летит, нам не догнать

Где бы добыть бы лавэ килограмм

Кому-то тут годы летели за два

Люди под чем-то, всё чаще в долгах

Я многих не встречу теперь никогда

Хочется жить и не хочется спать

Мир перевёрнутый изнанкой наружу

Мало добра у людей на глазах

Книги написаны, и в них наши судьбы

На полочках вьются, чтоб прочитать

Вечер наступит, и выпадут будни

Завяжутся руки снова в текстах

Всем нашим людям, кто стал шире думать

Желаю быть верным себе и друзьям

Наши пути возможно разойдутся,

Но память душу будет греть всегда

Время летит — нам больше не вернуться

Тысячи рук — одна мечта

Наши пути возможно разойдутся,

Но память душу будет греть всегда

Время летит — нам больше не вернуться

Тысячи рук — одна мечта

Привет, опять базар не с кем, опять тут тени

Мир скомканных надежд и тают свечи мгновенно

Кто мы?

Где мы, брат?

И где топили мы сомненья?

Капли совести хватило, чтобы не въебать всё внутривенно

Ага, воют сирены, там планомерно даты тают

Где дела?

Где братские глаза?

Зачем опять смотрим в туман.

Горе от ума

Горе, когда сам себе палач — рубай давай

Хули ты, пацан, смеёшься?

Тут пеленой закрыто Солнце

Я лучи искал ладонью, я мёртв если доброго не помню

Если всё, что было, это падики, где тонем

Укатанный в бетон душой

Открой окно, там ветер перемен сквозь стеклоблок

Бродский, Есенин, Блок

Кто мне шептал, чтобы вставал, чтобы я смог?

Открыл глаза и опоздал на самый важный свой урок

Ты мне прости вину, мой бог

Я помню долг, отдать себя району, а-а

Стоп, а-а, стоп

Наши пути возможно разойдутся,

Но память душу будет греть всегда

Время летит — нам больше не вернуться

Тысячи рук — одна мечта

Наши пути возможно разойдутся,

Но память душу будет греть всегда

Время летит — нам больше не вернуться

Тысячи рук — одна мечта

Iemand heeft geprobeerd ons na te maken

Iemand probeerde iedereen te vinden

Maar we blinken niet uit in voorraadcaches

Er is geen tijd, er zijn een paar puzzels

Om te verzamelen in een van uw wereld

Duizend gezichten grimassen

En ze willen hun manier van leven niet veranderen

Het huis verlaten, modderpassie

Zoals in het inheemse slaapkwartier

Het lijkt alsof ik iedereen hier ken, maar

Op de een of andere manier werd het leeg - vreemd

Nachten op nieuwe grenzen

Iemand te voet, iemand nam het bassin

De tijd vliegt, we kunnen niet inhalen

Waar lave kilogram te krijgen?

Voor iemand hier vlogen de jaren in tweeën voorbij

Mensen ergens onder, steeds meer schulden

Ik zal er nu nooit veel ontmoeten

Ik wil leven en ik wil niet slapen

De wereld is binnenstebuiten gekeerd

Weinig goed in het bijzijn van mensen

Boeken zijn geschreven en ons lot ligt erin

Krul op de planken om te lezen

De avond zal komen en de weekdagen zullen vallen

Handen worden weer gebonden in teksten

Aan al onze mensen die breder zijn gaan denken

Ik wil trouw zijn aan mezelf en vrienden

Onze paden kunnen scheiden

Maar de herinnering aan de ziel zal altijd warm blijven

De tijd vliegt - we zullen nooit meer terugkeren

Duizenden handen - één droom

Onze paden kunnen scheiden

Maar de herinnering aan de ziel zal altijd warm blijven

De tijd vliegt - we zullen nooit meer terugkeren

Duizenden handen - één droom

Hallo, weer is er niemand met de bazaar, weer zijn er schaduwen

Een wereld van verkreukelde hoop en kaarsen smelten onmiddellijk

Wie zijn we?

Waar zijn we, broer?

En waar hebben we onze twijfels verdronken?

Een druppel geweten was genoeg om niet alles intraveneus te neuken

Ja, de sirenes loeien, de dadels smelten daar systematisch

Waar zijn dingen?

Waar zijn de broederlijke ogen?

Waarom kijken we weer in de mist.

Wee uit de geest

Wee als je je eigen beul bent - laten we hakken

Maak je een grapje, lach je?

Hier is de zon bedekt met een sluier

Ik was op zoek naar de stralen met mijn handpalm, ik ben dood als ik me het goede niet herinner

Als alles wat was padiki was, waar we verdrinken?

Door de ziel in beton gerold

Open het raam, er waait een wind van verandering door het glazen blok

Brodsky, Yesenin, Blok

Wie fluisterde tegen me dat ik moest opstaan?

Ik opende mijn ogen en was te laat voor mijn belangrijkste les

Vergeef me mijn schuld, mijn god

Ik herinner me de plicht, om mezelf te geven aan de wijk, ah

Stop, ah, stop

Onze paden kunnen scheiden

Maar de herinnering aan de ziel zal altijd warm blijven

De tijd vliegt - we zullen nooit meer terugkeren

Duizenden handen - één droom

Onze paden kunnen scheiden

Maar de herinnering aan de ziel zal altijd warm blijven

De tijd vliegt - we zullen nooit meer terugkeren

Duizenden handen - één droom