Фордевинд - ХТБ

Припев:

В этой лодке нет мест, на бронь поставили все.

В этой лодке лишь те, кто встали, но мимо осей,

И фронтально носом к тебе курс направлен, дабы все сжечь.

Эта память вечно везде.

Меня тянет, тянет вверх.

Это не Код да Винчи, не гадать на кофе,

Не передать никогда единоличный опыт.

И ты сам себе Бог тут, да.

Но я вижу по-другому вашу псевдо-терку.

Ты хотел быть боссом, но теперь стал боссом.

Все хотят достать бабосов, сделав в жизни космос.

Поднимался плотно на вершину к Солнцу,

Но отвернулся социум.

Я не самый модный тут среди тус.

Мой мир — рот закрытый на многогранный ключ.

Но я лучше буду где-то сбоку, чем внизу.

Здесь не лазурный берег, но не жидкий стул.

Так что, ровно в этих мутных водах,

Где тысячи людей тянут время в кому.

Тысячи девчонок за минуту шлюх дешевых.

Тысячи типов в надежде, что поднимут город.

Я пробую все время!

Пробую, чтобы пробить эту стену с людьми.

И мне не все равно, как будет дальше —

Под острым углом или же фордевин.

Где будет дом и насколько оправданы средства,

И сколько пути тут попытался быть честным.

В этом свете софитов я пробую, все время пробую дабы

Достать на билет и свалить далеко.

За сегодня спокоен, на завтра есть планы.

Жизнь именно этим влечет, и мне все равно,

Сколько там встретится лбов, плюс

С ними разбитых носов.

Я от этого мира не жду ничего,

Но на всякий всегда ставлю дверь на засов.

Припев:

В этой лодке нет мест, на бронь поставили все.

В этой лодке лишь те, кто встали, но мимо осей,

И фронтально носом к тебе курс направлен, дабы все сжечь.

Эта память вечно везде.

Меня тянет, тянет вверх.

Refrein:

Er zijn geen zitplaatsen op deze boot, alles is geboekt.

In deze boot, alleen degenen die opstonden, maar voorbij de assen,

En de koers is frontaal gericht met zijn neus naar je toe om alles te verbranden.

Deze herinnering is voor altijd overal.

Ik word getrokken, omhoog getrokken.

Dit is niet de Da Vinci Code, gok niet op koffie,

Geef nooit een unieke ervaring door.

En jij bent hier je eigen God, ja.

Maar ik zie je pseudo-rasp anders.

Je wilde de baas zijn, maar nu ben je de baas.

Iedereen wil babo's krijgen door ruimte te maken in hun leven.

Stijgend naar de top naar de zon,

Maar de samenleving keerde zich af.

Ik ben niet de meest modieuze hier onder de tus.

Mijn wereld is een gesloten mond met een veelzijdige sleutel.

Maar ik zit liever ergens aan de zijkant dan eronder.

Hier is niet de Cote d'Azur, maar geen vloeibare ontlasting.

Dus, precies in deze modderige wateren,

Waar duizenden mensen spelen voor tijd in coma.

Duizenden meisjes per minuut, goedkope hoeren.

Duizenden types in de hoop dat ze de stad zullen verheffen.

Ik probeer de hele tijd!

Ik probeer deze muur met mensen te doorbreken.

En het kan me niet schelen wat er daarna gebeurt -

Onder een scherpe hoek of fordevin.

Waar komt het huis te staan ​​en hoe verantwoord zijn de fondsen,

En op hoeveel manieren hier geprobeerd om eerlijk te zijn.

In dit licht van schijnwerpers probeer ik, ik probeer de hele tijd zodat

Zet het op een kaartje en dump het ver weg.

Ik ben kalm vandaag, ik heb plannen voor morgen.

Dit is wat het leven aantrekt, en het kan me niet schelen

Hoeveel voorhoofden zullen daar samenkomen, plus

Met hun gebroken neuzen.

Ik verwacht niets van deze wereld,

Maar voor iedereen zet ik altijd de deur op de grendel.

Refrein:

Er zijn geen zitplaatsen op deze boot, alles is geboekt.

In deze boot, alleen degenen die opstonden, maar voorbij de assen,

En de koers is frontaal gericht met zijn neus naar je toe om alles te verbranden.

Deze herinnering is voor altijd overal.

Ik word getrokken, omhoog getrokken.