На брудершафт - ХТБ

Припев:

И я тону, но не сам, если рядом твой голос.

Когда сойдут небеса — ты разденешься, космос!

Ведь я готов до конца, до последнего вздоха,

Рядом с тобой, пусть темно сейчас, мы Солнца дождемся.

Правда, моя правда сложнее.

Ты закрытая книга.

Я достал пару строк и навёл это движение.

Эти мутные дни перешли между домом и разными сучками

На лавэ, на дозвон, на квартиру, на отдых и планы на будущее.

Этот день поменялся — не главное.

Мне с тобой пролететь

Было год, как минута, но с памятью.

Этот мир перевернут для нас лишь тут.

Я не знаю, как будет там дальше всё,

Но пока мне по кайфу домой забирать тебя,

Видеть за завтраком, знать, что мне надо так.

Значит, все правильно.

Столько лет перебил непонятно как,

Этот омут заве нам не давал понять,

Пролетая мимо всех, я не взял багаж,

Я выбирал их сам, ночью дни, года —

Ты не та, ты не та.

Этот сложный пазл нужно было разгадать,

И я пришел в себя, немного наверстал.

Перевел часы на пару виз морям.

Ну же, дай тепла, дай тепла.

Мне нужны эти слова, их не заменит кайф,

Ну же, дай тепла, я буду снова вплавь,

Фордевинд идти по небольшим морям.

Шаг за шагом, за тактом такт,

Ты в постели все ждешь меня.

Слов не надо, твой текст в глазах.

Вечер, память, на брудершафт.

Я все тот же, плюс — минус сам.

Год за годом, за часом час.

Пусть немного тут подустал,

Сотни лиц, и ты одна.

Припев:

И я тону, но не сам, если рядом твой голос.

Когда сойдут небеса — ты разденешься, космос!

Ведь я готов до конца, до последнего вздоха,

Рядом с тобой, пусть темно сейчас, мы Солнца дождемся.

Refrein:

En ik verdrink, maar niet mezelf, als je stem dichtbij is.

Als de hemel naar beneden komt, kleed je je uit, ruimte!

Ik ben tenslotte klaar tot het einde, tot de laatste ademtocht,

Naast jou, ook al is het nu donker, wachten we op de zon.

Toegegeven, mijn waarheid is ingewikkelder.

Je bent een gesloten boek.

Ik haalde er een paar regels uit en bracht deze beweging.

Deze modderige dagen gingen voorbij tussen thuis en verschillende teven

Voor lava, voor bellen, voor een appartement, voor rust en plannen voor de toekomst.

Deze dag is veranderd - niet het belangrijkste.

Ik kan met je vliegen

Het was een jaar, als een minuut, maar met geheugen.

Deze wereld staat voor ons alleen hier op zijn kop.

Ik weet niet hoe alles daar zal zijn,

Maar terwijl ik het leuk vind om je mee naar huis te nemen,

Om te zien bij het ontbijt, om zo te weten wat ik nodig heb.

Dus alles klopt.

Zoveel jaren onderbroken dat het niet duidelijk is hoe,

Deze pool van sluier liet ons niet begrijpen

Ik vloog langs iedereen, ik nam de bagage niet mee,

Ik heb ze zelf gekozen, 's nachts, dagen, jaren -

Jij bent niet degene, jij bent niet degene.

Deze complexe puzzel moest worden opgelost,

En ik kwam tot bezinning, verzon een beetje.

Ik schakelde mijn horloge over op een paar visa voor de zee.

Kom op, geef me warmte, geef me warmte.

Ik heb deze woorden nodig, ze zullen niet worden vervangen door hoog,

Kom op, geef me warmte, ik zal weer zwemmen,

Vordewind om op kleine zeeën te gaan.

Stap voor stap, beat voor beat,

Je ligt in bed op me te wachten.

Er zijn geen woorden nodig, uw tekst zit in de ogen.

Avond, herinnering, broederschap.

Ik ben nog steeds dezelfde, plus of min mezelf.

Jaar na jaar, uur na uur.

Laat me hier een beetje moe worden

Honderden gezichten, en je bent alleen.

Refrein:

En ik verdrink, maar niet mezelf, als je stem dichtbij is.

Als de hemel naar beneden komt, kleed je je uit, ruimte!

Ik ben tenslotte klaar tot het einde, tot de laatste ademtocht,

Naast jou, ook al is het nu donker, wachten we op de zon.