Dead End Moon - Kevin Max

As the sand shifts cool beneath your feet

By the light of a dead end moon

Your haunted fingers on my skin so sweet

Your hair the darkest loom

Like a cherub left to gather moss

Like a ship without it’s sail that’s tossed

Like a vassal to his kingdom lost

My soul so pale

Oh my lonely heart

Oh my soulless girl, will you ever let me go

I don’t wanna cry no more

And here I wander aimless

I just want to find the cure

To my growing weakness

And the one who wanders is not lost my friend

From on top a moorish wall I stand

I see the valley stretching

The mist of sea’s are pulling in From your cliff I’m stranded

Embedded in your body deep

Lie answers to the questions

Like a garden hidden from the keep

How long I’ve waited

Oh my lonely heart

Oh my soulless girl, will you ever let me go

I don’t wanna cry no more

And here I wander aimless

I just want to find the cure

To my growing weakness

Oh dark mistress, my only salvation

If only to hold you in blessed suspension

Eyes that hold midnight, smile that brings out light

Strange fascination, my only placation

I don’t wanna cry no more

And here I wander aimlessly

I just want to find the cure

To this infernal sadness

Terwijl het zand onder je voeten afkoelt

Bij het licht van een doodlopende maan

Je achtervolgde vingers op mijn huid zo lief

Je haar het donkerste weefgetouw

Als een cherubijn die overbleef om mos te verzamelen

Als een schip zonder zeil dat wordt gegooid

Als een vazal voor zijn verloren koninkrijk

Mijn ziel zo bleek

Oh mijn eenzame hart

Oh mijn zielloze meisje, wil je me ooit laten gaan

Ik wil niet meer huilen

En hier dwaal ik doelloos rond

Ik wil gewoon de remedie vinden

Naar mijn groeiende zwakte

En degene die dwaalt, is mijn vriend niet kwijt

Van op een moorse muur sta ik

Ik zie de vallei zich uitstrekken

De mist van de zee trekt aan Van je klif ben ik gestrand

Diep ingebed in je lichaam

Liegen antwoorden op de vragen

Als een tuin verborgen voor de donjon

Hoe lang heb ik gewacht

Oh mijn eenzame hart

Oh mijn zielloze meisje, wil je me ooit laten gaan

Ik wil niet meer huilen

En hier dwaal ik doelloos rond

Ik wil gewoon de remedie vinden

Naar mijn groeiende zwakte

Oh donkere meesteres, mijn enige redding

Al was het maar om je in gezegende schorsing te houden

Ogen die middernacht vasthouden, glimlach die licht brengt

Vreemde fascinatie, mijn enige kalmte

Ik wil niet meer huilen

En hier dwaal ik doelloos rond

Ik wil gewoon de remedie vinden

Op dit helse verdriet