The Wind Brings Them Horses - Ketzer

Death, death and forever death

And a past that unites us — does it?

Love is not the answer

Love is just a path

To the hearts and the horses

That ride through our homes of yore

Knuckles and fists clash

What a way to speak and to silence the tongues

Still screams and tears

What a way to dance, what a way to embrace

The death of these horses

Galloping through our homes of yore

They ride — carried by the winds that blow through time

Let it be known that…

They ride — their hooves cut through decades of dust

They ride — carried by a perfect storm

Ten years, ten days — and in between some rusty nails

One heart, one mind — not to forget

Ten years, ten days — and in between some rusty nails

One heart, one mind — not to forget

We will never forget the…

…vane in the storm of the ages

Turns time and time again

We’ve seen this before, we laugh but don’t smile

We welcome them year after year

The return of these horses

Galloping through our homes of yore

They ride…

They ride through dust clouds far away from time

They ride the open plains of fear

See their hooves crack stones and wood and faces

The smiles and froans of yesterday

Tonight — these horses will die

Tonight — we won’t look back

Tonight…

We will ride — carried by the winds that blow through time

Let it be known that…

Ten years are ten days — and in between some rusty nails

One heart, one mind — not to forget…

We will never forget!

Dood, dood en voor altijd dood

En een verleden dat ons verenigt - nietwaar?

Liefde is niet het antwoord

Liefde is slechts een pad

Aan de harten en de paarden

Die rit door onze huizen van weleer

Knokkels en vuisten botsen

Wat een manier om te spreken en de tongen tot zwijgen te brengen

Nog steeds geschreeuw en tranen

Wat een manier om te dansen, wat een manier om te omarmen

De dood van deze paarden

Galopperend door onze huizen van weleer

Ze rijden — gedragen door de wind die door de tijd waait

Laat het weten dat...

Ze rijden — hun hoeven snijden door tientallen jaren stof

Ze rijden — gedragen door een perfecte storm

Tien jaar, tien dagen — en tussen wat roestige spijkers in

Eén hart, één geest — niet te vergeten

Tien jaar, tien dagen — en tussen wat roestige spijkers in

Eén hart, één geest — niet te vergeten

We zullen de…

…vaan in de storm der eeuwen

Draait keer op keer

We hebben dit eerder gezien, we lachen maar lachen niet

We heten ze jaar na jaar welkom

De terugkeer van deze paarden

Galopperend door onze huizen van weleer

Ze rijden…

Ze rijden door stofwolken ver weg van de tijd

Ze berijden de open vlaktes van angst

Zie hoe hun hoeven stenen en hout en gezichten kraken

De glimlach en gekreun van gisteren

Vanavond — deze paarden zullen sterven

Vanavond — we kijken niet achterom

Vanavond…

We zullen rijden - gedragen door de wind die door de tijd waait

Laat het weten dat...

Tien jaar zijn tien dagen — en tussen wat roestige spijkers in

Eén hart, één geest - niet te vergeten...

We zullen nooit vergeten!