Lettre Du Front - Kenza Farah, Sefyu

Lettre du front

Ici les combats font rage, déjà plus d’une année passée loin de toi,

je ne compte plus le nombre de fois

où j’ai relu tes lettre pour y trouver ton soutien.

C’est dans ton sourire que je puise la force de me battre,

jamais un hiver ne m’a paru aussi froid, un jour je reviendrais.

Incha’Allah.

Je lis ta lettre et des larmes coulent de mes yeux

Des perles salées roulent sur mes joues

Le papier se froisse sous mes doigts déjà plus d’un an loin de toi

A chacune des lettres du front

Je tremble, j’ai peur, j’ai froid

Je te revois fier en uniforme

Sur le quai de la gare, paré à partir

Tu m’as promis de revenir, j’ai promis de te soutenir

Tu puises la force de te battre dans mes yeux et mon sourire

Tu me décris ta vie là-bas, au fond des tranchées

Tu parles d’une odeur qui flotte, celle de la mort

Et tu t'étais fais des amis, ils ont disparus aujourd’hui

Tu évites de m’en parler, tu ne veux pas que je me fasse du souci

Tu rêves la nuit de mon visage, d’autres paysages

Dans ton coeur tout est détruit, reste mon image

Nous sommes en plein mois de décembre un second hiver loin de toi

La neige a la couleur du sang, mes mains sont brûlées par le froid

J' t'écris c' te énième lettre

Faut qu' tu comprennes que c’est la dernière

car derrière moi les tirs fusent me repoussant vers l’arrière,

la guerre n’a pas de barrières j' l’ai appris hier

quand une balle s’est logée dans mes artères,

j' suis par terre, j' vais partir, j' t’embrasse toi,

embrasse mes supporters avec la manière et le coeur d’un bulldozer

j’ai compris qu’au casting de la mort y’a pas qu' la misère qui postule

j’emmène ton visage à titre posthume

Loin de tes yeux les miens ne voient plus rien

Mon coeur ne bats plus sans le rythme du tien

Reviens-moi je t’en prie les souvenirs m’assaillent

Pourquoi donner ta vie sur un champ de bataille

Loin de tes yeux les miens ne voient plus rien

Mon coeur ne bats plus sans le rythme du tien

Reviens-moi je t’en prie les souvenirs m’assaillent

Tu as donné ta vie sur un champ de bataille

Un jour je reviendrais Incha’Allah.

Voorletter

Hier woeden de gevechten, al meer dan een jaar is voorbijgegaan van jou,

Ik tel het aantal keren niet meer

waar ik uw brieven herlees om uw steun te vinden.

Het is in jouw glimlach dat ik de kracht put om te vechten,

nooit heeft een winter me zo koud geleken, op een dag zal ik terugkomen.

Insha'allah.

Ik lees je brief en de tranen vallen uit mijn ogen

Zoute parels rollen over mijn wangen

Het papier verfrommelt onder mijn vingers al meer dan een jaar weg van jou

Aan elk van de letters van het voorhoofd

Ik beef, ik ben bang, ik heb het koud

Ik zie je weer trots in uniform

Op het perron, klaar om te gaan

Je beloofde me terug te komen, ik beloofde je te steunen

Je trekt de kracht om te vechten in mijn ogen en mijn glimlach

Je vertelt me ​​over je leven daar beneden in de loopgraven

Je hebt het over een geur die drijft, die van de dood

En je hebt vrienden gemaakt, ze zijn vandaag verdwenen

Je vermijdt me erover te vertellen, je wilt niet dat ik me zorgen maak

Je droomt 's nachts van mijn gezicht, andere landschappen

In je hart is alles vernietigd, blijft mijn beeld

We zijn midden december een tweede winter bij je vandaan

De sneeuw is de kleur van bloed, mijn handen zijn verbrand van de kou

Ik schrijf je dit je zoveelste brief

Je moet begrijpen dat het de laatste is

want achter me vliegen de schoten en duwen me terug,

oorlog kent geen barrières Ik heb het gisteren geleerd

toen een kogel in mijn aderen bleef steken,

Ik ben op de grond, ik ga weg, ik kus je,

knuffel mijn supporters met de manier en het hart van een bulldozer

Ik begreep dat bij het gieten van de dood het niet alleen ellende is die postuleert

Ik neem je gezicht postuum

Ver van jouw ogen zien de mijne niets

Mijn hart klopt niet meer zonder het ritme van jou

Kom bij me terug, alsjeblieft, de herinneringen bestormen me

Waarom je leven geven op een slagveld?

Ver van jouw ogen zien de mijne niets

Mijn hart klopt niet meer zonder het ritme van jou

Kom bij me terug, alsjeblieft, de herinneringen bestormen me

Je gaf je leven op een slagveld

Op een dag zal ik terugkeren Insha'Allah.