Astronauta - Kaufman, Франц Грубер

Scioglimi, astronauta

Tra le pieghe dei discorsi che

Cadono sotto la lingua

Scivolano via dal sogno

Dimmi che effetto fa?

Regalami una volta

Quell’illusione di esserci

Che protegge ogni rumore

Poi sollevati dove non arrivo mai

Che cosa penserai di me domani?

Che cosa centrerai nel mio

Grande panico?

Grande panico?

Siamo sotto vuoto

Scioglimi, astronauta

Nella tasca più sicura di

Quella luce che respira

E poi si porta via ogni supernova

Cercami una volta

Quando sei così lontano che

Non vorrei pensare a nient

Sopravviverei, ma che diffrenza fa?

Smelt me, astronaut

In de plooien van de toespraken die

Ze vallen onder de tong

Ze glippen weg uit de droom

Vertel me wat voor effect het heeft?

Geef me een keer

Die illusie om daar te zijn

Dat beschermt elk geluid

Til jezelf dan op waar ik nooit kom

Wat ga je morgen van me denken?

Wat ga je centreren in de mijne?

Grote paniek?

Grote paniek?

We zijn onder vacuüm

Smelt me, astronaut

In de veiligste zak van

Dat licht dat ademt

En dan neemt het elke supernova weg

Zoek me een keer

Als je zo ver weg bent dat

Ik wil nergens aan denken

Ik zou het overleven, maar wat maakt het uit?