Hieronder staat de songtekst van het nummer Tichá Noc 1864 , artiest - Jakub Smolík, Франц Грубер met vertaling
Originele tekst met vertaling
Jakub Smolík, Франц Грубер
Byl rok 1864.
Vojska Unie a konfederace spolu válčila v bratrovražedném boji
a úspěch se přikláněl chvíli na tu, chvíli na onu stranu, jako by se Bůh stále
nemohl rozhodnout,
komu přiřkne vítězství.
Po dlouhých, krvavých bojích
se Potomacká armáda generála Meeda
setkala s armádou Jihu v severní Virginii,
v místě zvaném Calais Forn.
Obě ležení dělila jen divoká a krásná řeka
Rappahannock.
A tak v neustálých přestřelkách zastihl obě armády Štědrý den.
Ten den byl jiný.
Něco zvláštního bylo ve vzduchu
a všichni muži to cítili.
Během dne nepadl ani jediný výstřel.
K slavnostní večeři měli obě armády skoro totéž:
polévku s pár kousky hovězího a trochu sváteční Whisky.
Snesla se tma, vzplály ohně
a před stany na obou stranách řeky se konaly bohoslužby.
A tehdy, tehdy začala kapela 131. indiánského pluku hrát píseň:
«Přistupte blíže, všichni věrní."Jakmile skončila, orchestr Konfederace z druhé
strany řeky začal hrát:
«Ať nám Bůh dá veselosti Páně»
Bylo to zvláštní.
Muži na obou stranách řeky ztichli a poslouchali.
A pak začal orchestr armády generála Lee hrát tu nejkrásnější píseň - Tichou
noc.
A kapela Unie se přidala.
Za hrobového ticha hráli oba orchestry společně jednu
píseň.
A náhle ve všech srdcích přestalo existovat nepřátelství.
Byl Štědrý večer.
Hudba se linula táborem Jihu i Severu
a hladina řeky odrážela všem stejně svit táborových ohňů.
Byla svatá noc.
A tehdy, právě tehdy, když píseň končila- zazněl výstřel.
To jeden jižanský voják se napil Whisky víc, než snesl — a vystřelil přes řeku.
Hornista z kapely Severu klesl k zemi.
Chvíli bylo ohromené ticho.
Které vystřídal zuřivý řev.
Začala oboustranná střelba
a zase bylo hodně mrtvých a raněných.
A bitvy pokračovaly.
Armáda konfederace pak utrpěla v bojích obrovské ztráty
a po několika zoufalých a marných bitvách
se vojska Jihu definitivně vzdala.
Válka skončila.
Já ale vím, že se o výsledku války rozhodlo dřív-
už tehdy o Vánocích roku 1864 na řece Rappahannock
Od té doby, kdy píseň «Tichá noc"přerušil ten jeden hloupý výstřel,
se všechno štěstí obrátilo k Jihu zády.
Bůh se na Jih rozlobil.
A jak to všechno vím?
-----
To já jsem ten voják, co tenkrát v opilosti střílel.
BŮH MI ODPUSŤ!!!
Het jaar was 1864.
Unie- en Zuidelijke troepen vochten samen in een broederstrijd
en het succes leunde daar een moment op, een moment aan de andere kant, alsof God nog steeds
kon niet beslissen
aan wie hij de overwinning zal toekennen.
Na lange, bloedige gevechten
Potomac-leger van generaal Meed
ontmoette het Zuid-leger in het noorden van Virginia,
in een plaats genaamd Calais Forn.
Alleen de wilde en prachtige rivier scheidde beide kampen
Rappahannock.
En dus, in constante schermutselingen, vingen beide legers Kerstdag.
Die dag was anders.
Er hing iets bijzonders in de lucht
en alle mannen voelden het.
Overdag is er geen enkel schot gelost.
Voor het galadiner hadden beide legers bijna hetzelfde:
soep met een paar stukjes rundvlees en een beetje feestelijke whisky.
De duisternis viel neer, er braken branden uit
en diensten werden gehouden voor de tenten aan weerszijden van de rivier.
En toen begon de band van het 131st Indian Regiment het lied te spelen:
"Kom dichterbij, alle gelovigen." Eenmaal klaar, het Verbonden Orkest van de tweede
kanten van de rivier begonnen te spelen:
"Moge God ons de vreugde van de Heer schenken"
Het was raar.
De mannen aan weerszijden van de rivier zwegen en luisterden.
En toen begon het legerorkest van generaal Lee het mooiste lied te spelen - Silent
nacht.
En de band Union is erbij gekomen.
In diepe stilte speelden beide orkesten één samen
liedje.
En plotseling hield vijandigheid in alle harten op te bestaan.
Het was kerstavond.
De muziek stroomde door het kamp van het Zuiden en het Noorden
en het oppervlak van de rivier weerkaatste de gloed van de kampvuren in gelijke mate voor iedereen.
Het was een heilige nacht.
En toen, net toen het lied afgelopen was, werd er een schot gelost.
Een zuidelijke soldaat dronk meer whisky dan hij kon verdragen - en schoot over de rivier.
De blazer van de band Severu viel op de grond.
Even viel er een verbijsterde stilte.
Die werd vervangen door een woedend gebrul.
Bilateraal schieten begon
en opnieuw waren er vele doden en gewonden.
En de gevechten gingen door.
Het Zuidelijke leger leed toen enorme verliezen in de gevechten
en na verschillende wanhopige en zinloze gevechten
de troepen van het Zuiden gaven zich definitief over.
De oorlog is voorbij.
Maar ik weet dat de uitkomst van de oorlog eerder werd bepaald.
al met Kerstmis 1864 op de rivier de Rappahannock
Sinds het nummer "Silent Night" dat ene stomme schot onderbrak,
alle geluk keerde zijn rug naar het Zuiden.
God was boos op het Zuiden.
En hoe weet ik dit allemaal?
-----
Ik ben de soldaat die toen dronken schoot.
GOD VERGEEF MIJ !!!
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt