По краю пропасти - Катя Бужинская

Снова ливни льют в моей душе, не переписать любви сюжет.

Ты в другой семье, но день и ночь ждёт тебя наша дочь.

Не хватает сил тебя забыть;

Всё перечеркнуть и разлюбить;

-

Чтобы счастье мне своё найти, я молю: отпусти.

Припев:

По краю пропасти с тобой, со мной по лезвию ножа;

Кричит, превозмогая боль моя душа.

По краю пропасти с тобой, со мной по лезвию ножа;

Кричит, превозмогая боль моя душа.

В ожидании жить устала я, видимо обман любовь твоя.

Горько-сладкий яд такой любви жизнь мою отравил.

Я устала, жду опять звонка, — и не строю замков из песка,

Лишь почувствуй как, любимый мой, тяжело мне одной.

Припев:

По краю пропасти с тобой, со мной по лезвию ножа;

Кричит, превозмогая боль моя душа.

По краю пропасти с тобой, со мной по лезвию ножа;

Кричит, превозмогая боль моя душа.

Кричит, превозмогая боль моя душа.

По краю пропасти с тобой, со мной по лезвию ножа;

Кричит, превозмогая боль моя душа.

По краю пропасти с тобой, со мной по лезвию ножа;

Кричит, превозмогая боль моя душа.

Nogmaals, regens stromen in mijn ziel, herschrijf het plot van liefde niet.

Je komt uit een ander gezin, maar onze dochter wacht dag en nacht op je.

Ik heb niet de kracht om je te vergeten;

Doorstreep alles en val uit liefde;

-

Om mijn eigen geluk te vinden, bid ik: laat me gaan.

Refrein:

Langs de rand van de afgrond met jou, met mij langs de rand van het mes;

Schreeuwen, het overwinnen van de pijn van mijn ziel.

Langs de rand van de afgrond met jou, met mij langs de rand van het mes;

Schreeuwen, het overwinnen van de pijn van mijn ziel.

Ik ben het zat om in verwachting te leven, blijkbaar is je liefde een leugen.

Het bitterzoete gif van zo'n liefde vergiftigde mijn leven.

Ik ben moe, ik wacht weer op een telefoontje - en ik bouw geen zandkastelen,

Voel gewoon hoe, mijn liefste, het moeilijk is voor mij alleen.

Refrein:

Langs de rand van de afgrond met jou, met mij langs de rand van het mes;

Schreeuwen, het overwinnen van de pijn van mijn ziel.

Langs de rand van de afgrond met jou, met mij langs de rand van het mes;

Schreeuwen, het overwinnen van de pijn van mijn ziel.

Schreeuwen, het overwinnen van de pijn van mijn ziel.

Langs de rand van de afgrond met jou, met mij langs de rand van het mes;

Schreeuwen, het overwinnen van de pijn van mijn ziel.

Langs de rand van de afgrond met jou, met mij langs de rand van het mes;

Schreeuwen, het overwinnen van de pijn van mijn ziel.