Calling Me Home - Kathy Mattea

An old friend lay on his dying bed

Held my hand to his bony breast

And he whispered low as I bent my head

Oh they’re calling me home

They’re calling me home

My time has come to sail away

I know you’d love for me to stay

But I miss my friends of yesterday

Oh they’re calling me home

They’re calling me home

I know you’ll remember me when I’m gone

Remember my stories, remember my songs

I’ll leave them on earth, sweet traces of gold

Oh they’re calling me home

They’re calling me home

So friends gather 'round and bid me goodbye

My body’s bound but my soul shall fly

My little light’s shining from the sky

Oh they’re calling me home

They’re calling me home

My time has come to sail away

I know you’d love for me to stay

But I miss my friends of yesterday

Oh they’re calling me home

They’re calling me home

Een oude vriend lag op zijn sterfbed

Hield mijn hand aan zijn benige borst

En hij fluisterde laag terwijl ik mijn hoofd boog

Oh ze bellen me naar huis

Ze bellen me naar huis

Mijn tijd is gekomen om weg te zeilen

Ik weet dat je graag wilt dat ik blijf

Maar ik mis mijn vrienden van gisteren

Oh ze bellen me naar huis

Ze bellen me naar huis

Ik weet dat je me zult herinneren als ik weg ben

Onthoud mijn verhalen, onthoud mijn liedjes

Ik laat ze op aarde, zoete sporen van goud

Oh ze bellen me naar huis

Ze bellen me naar huis

Dus vrienden komen bij elkaar en nemen afscheid van me

Mijn lichaam is gebonden, maar mijn ziel zal vliegen

Mijn kleine licht schijnt uit de lucht

Oh ze bellen me naar huis

Ze bellen me naar huis

Mijn tijd is gekomen om weg te zeilen

Ik weet dat je graag wilt dat ik blijf

Maar ik mis mijn vrienden van gisteren

Oh ze bellen me naar huis

Ze bellen me naar huis