Про Макса - Каста

Картины из жизни, мелкие обрывки в памяти,

Разные сюжеты, кое-что вы, может, знаете.

Не замечаете, хотя встречаете вокруг себя.

Вдруг, опять в эти сюжеты проникаете.

Где кто-то доверяет тому,

Кто с виду, вроде, нормальный пацан,

А на самом деле п*дар.

Кто-то насквозь людей видит,

Его и ненавидят, и ценят

Ведь он знает наперед климат.

Его по мелочи кинуть сложно,

А по-крупному допустить просто невозможно.

Его голова полна идей, он умел понимать людей,

Отличать девчонок от б*ядей.

Ранив себя сталь свергал над собой власть,

Доверял барыгам на рынке и не боялся попасть.

Если был больным, то при смерти,

Если скрывался — то вы, пацаны, его не разыщите.

Он был колдуном, так считается,

Его бычки долетая до земли взрываются.

Новички перед его искусством преклоняются,

А лохи завидуют ему и унижаются.

Он запускал их всех на деньги, расчесывал как сосок.

Ему пох*й, это просто лох или отморозок.

Если кто-нибудь из них мочил рога,

Он подтягивал своих людей и наказывал быка.

Убивал по пакету плана в день и слушал хип-хоп,

Это у него еженедельный гороскоп.

И если были деньги и настроение,

То все вокруг попадали на его движение.

Например, 10 бутылок водки, стакан шемали,

Потом шалавы и телки, ох*евали.

С него мусора принимали и его неоднократно,

Но всегда скоро приходилось выпускать обратно.

Я мог попросить его о чем угодно:

кому-то дать п*зды, забрать из садика сестру,

Свободно пойти к пацану свидетелем на суд,

Никто не верит, что такие люди больше не живут.

«Ловите тачку!

Максу всадили нож в живот,

Юля, дай платок, не ори, закрой рот!»

«Братское сердце, не двигайся, держись!»

«Ты не можешь сдохнуть здесь, ты должен жить!»

Машины слишком долго нет, почему пришли мы позже,

Я прижимаю ткань порванной кожи.

Кровь пошла изо рта, он прополз полдвора,

По-любому, он не дотянул бы до утра.

«Макс, не закрывай глаза.

Вон наши пацаны, видишь?»

«Держись, все будет за*бись, сам увидишь!»

«Помнишь лето, наши планы, подумай о семье;

Помнишь, ты же обещал Юльке Крым в сентябре!»

Я видел его взгляд сотни раз,

Но сейчас он смотрел куда-то глубже моих глаз.

Мне стало страшно, мы ждем слишком долго,

Я обернулся — нас ждала разъеб*ная волга.

И пацаны уже бежали помогать,

У подруги растеклась тушь, приступ слез опять.

И на заднем сидении Максу трудно дышать,

Уже в машине прошло минуты 3 или 5.

Мужик по полной в сердцах жмет на газ,

Кровь падает на пол, дежурная смена ждет нас.

Макс что-то сказал, но я раслышал,

Только «клянусь», и через секунд 15 оборвался его пульс.

Beelden uit het leven, kleine fragmenten in het geheugen,

Verschillende percelen, iets wat je misschien weet.

Je merkt het niet, hoewel je elkaar om je heen ontmoet.

Plots kom je weer in deze verhalen terecht.

Waar iemand vertrouwt

Die eruitziet als een normaal kind,

Maar eigenlijk een f*ck.

Iemand doorziet mensen

Hij wordt zowel gehaat als gewaardeerd

Hij kent het klimaat immers van tevoren.

Het is moeilijk om hem op kleinigheden te gooien,

En op een grote manier is het gewoon onmogelijk om toe te staan.

Zijn hoofd zit vol met ideeën, hij wist mensen te begrijpen,

Onderscheid meisjes van b*dyey.

Nadat hij zichzelf had verwond, wierp staal de macht over zichzelf omver,

Hij vertrouwde de venters op de markt en was niet bang om geraakt te worden.

Als hij ziek was, dan bij de dood,

Als hij zich verstopte, zullen jullie hem niet vinden.

Hij was een tovenaar, dus men gelooft

Zijn grondels exploderen als ze de grond bereiken.

Beginners buigen voor zijn kunst,

En de sukkels zijn jaloers op hem en vernederen zichzelf.

Hij runde ze allemaal voor geld, kamde ze als een tepel.

Het kan hem geen fuck schelen, hij is gewoon een sukkel of een klootzak.

Als een van hen zijn horens nat maakt,

Hij trok zijn mannen omhoog en strafte de stier.

Gedood plan pak een dag en luisterde naar hiphop

Dit is zijn wekelijkse horoscoop.

En als er geld en stemming was,

Toen viel iedereen om hem heen op zijn beweging.

Bijvoorbeeld 10 flessen wodka, een glas shemal,

Dan worden de sletten en meiden geneukt.

Er werd afval uit gehaald en dat werd herhaaldelijk gedaan

Maar moest altijd snel weer vrijgelaten worden.

Ik zou hem alles kunnen vragen:

geef iemand een f*ck, haal een zus op van de kleuterschool,

Ga vrijuit naar het kind als getuige in de rechtbank,

Niemand gelooft dat zulke mensen niet meer leven.

"Pak de auto!

Max in de maag gestoken

Yulia, geef me een zakdoek, niet schreeuwen, hou je mond!"

"Broederlijk hart, niet bewegen, hou vol!"

"Je kunt hier niet sterven, je moet leven!"

De auto is te lang weg geweest, waarom kwamen we later,

Ik druk op de stof van de gescheurde huid.

Er kwam bloed uit zijn mond, hij kroop over de halve tuin,

In ieder geval zou hij het niet tot de ochtend hebben volgehouden.

"Max, sluit je ogen niet.

Daar zijn onze jongens, zie je?

"Wacht even, alles zal naar de kloten gaan, je zult het zelf zien!"

“Denk aan de zomer, onze plannen, denk aan je familie;

Denk eraan, je hebt Yulka in september de Krim beloofd!'

Ik zag zijn blik honderden keren,

Maar nu keek hij ergens dieper dan mijn ogen.

Ik werd bang, we wachten te lang

Ik draaide me om - een verdomde Volga wachtte op ons.

En de jongens waren al aan het rennen om te helpen,

De mascara van een vriend verspreidde zich, weer een aanval van tranen.

En op de achterbank is het moeilijk voor Max om te ademen,

Er zijn al 3 of 5 minuten verstreken in de auto.

Een man drukt met volle teugen op het gas,

Er valt bloed op de grond, de dienst wacht op ons.

Max zei iets, maar ik hoorde

Alleen "ik zweer het", en na 15 seconden stopte zijn pols.