Бархатная Пыль - Каста

Это мне поручили узнать, куда время течёт

И когда в истории начнётся новый отсчёт

Меня направили туда, где рождается молчание

Я создан узнать и принести это знание

Раньше жили в этом месте люди (люди)

Они верили, что конца этому миру не будет,

Но стали сбываться древние предсказания

Все обречены были на скитания

Люди ушли, не переставая ждать

Что подобное может случиться опять

И никто уже не помнит, это сказка или быль

Что их прошлую страну поглотила бархатная пыль (пыль)

Точно узнать это можно только там

И все готовы поверить моим словам

О том покинутом месте, где движения нет

Куда может проникнуть только лунный свет

Когда-то росли здесь цветы, исполнялись мечты

А, здесь жили люди, но потом одни ушли навсегда

Жизни других исчезли

Без следа, без следа, без следа

Когда-то росли здесь цветы, исполнялись мечты

Ага, здесь жили люди, но потом одни ушли навсегда

Жизни других исчезли

Без следа, без следа, эй-йоу, а

Я спускаюсь по ступеням в комнату теней

В царство забытых дней и ночей

Где воздух замещён тишиной

И всё вокруг окутано призрачной тьмой

Сюда последний раз приходили сотни лет назад

И я здесь первый за несколько веков подряд

Ровные слои бархатной пыли

Следы последних посетителей скрыли

Ночные тучи расступились, светит Луна

Луч мутного света льётся из окна

Холодные каменные плиты

Пола бархатной пылью покрыты

Мои глаза привыкают к этой дикой тьме

Я начинаю различать портреты на стене

Беру старинную шкатулку в руки

Слышу нежные магические звуки

Я околдован этим звоном тихим

Всё вокруг выглядит загадочным, двуликим

Я прикован к этому магическому миру

(Да) да, это воплощение психолиры

Стенам передаётся дрожь тела

Медленно ступаю я вперёд несмело

Я не смею нарушать этот великий покой веков

Небрежностью своих шагов

Я гляжу без движений сквозь холод камней

Пропасть расширяется в памяти моей

Время бесшумно поглощает города и страны

И ничего уже не значат человеческие планы

Замедляется стук времени шагов

Затихает нежный шёпот песочных часов

Мои движения сковала магическая сила

И бархатная пыль уже мои мысли покрыла

Остановись, постой, замедли сердца бой

Сюда проник шум (*шум*) вместе со мной

Мерцающий свет засыпающих глаз угасает

Сознание мою силу теряет

Эти мысли, леденеющая кровь

Свет потухнет навсегда и не разбудит меня вновь

Я навсегда останусь жертвой бархатной пыли

Как и люди те, которые столетия назад здесь жили

Росли здесь цветы, исполнялись мечты

А, здесь жили люди, но потом одни ушли навсегда

Жизни других исчезли

Без следа, без следа, без следа

Когда-то росли здесь цветы, исполнялись мечты

Ага, здесь жили люди, но потом одни ушли навсегда

Жизни других исчезли

Без следа, без следа, без следа

Когда-то росли здесь цветы

Ага, здесь жили люди, но потом одни ушли навсегда

Жизни других исчезли

Без следа?

Без следа!

Ммм

А, ушедшее в прошлое, стёртое временем

Ушедшее в прошлое, застывшее навеки

Психолира, строго

Психическая лирика, по-любому

А, корни, которые кто-то помнит, кто-то помнит

Па-ам-пам, па-рара, ра-ра

Ik kreeg de opdracht om uit te zoeken waar de tijd stroomt

En wanneer een nieuwe aftelling begint in de geschiedenis

Ik ben gestuurd naar waar stilte wordt geboren

Ik ben gemaakt om deze kennis te kennen en te brengen

Vroeger woonden hier mensen (mensen)

Ze geloofden dat er geen einde zou komen aan deze wereld,

Maar oude voorspellingen begonnen uit te komen

Allen waren gedoemd te dwalen

Mensen vertrokken zonder te stoppen met wachten

Dat zoiets weer kan gebeuren

En niemand herinnert zich of het een sprookje of een waargebeurd verhaal is

Dat hun verleden land werd opgeslokt door fluwelen stof (stof)

Alleen daar kom je het zeker te weten.

En iedereen is klaar om mijn woorden te geloven

Over die verlaten plek waar geen beweging is

Waar alleen maanlicht kan doordringen

Toen hier bloemen groeiden, kwamen dromen uit

Ah, hier woonden mensen, maar sommigen zijn voor altijd vertrokken

De levens van anderen zijn verdwenen

Zonder een spoor, zonder een spoor, zonder een spoor

Toen hier bloemen groeiden, kwamen dromen uit

Ja, er woonden hier mensen, maar sommigen vertrokken voor altijd

De levens van anderen zijn verdwenen

Zonder een spoor, zonder een spoor, hey-yo, ah

Ik ga de trap af naar de schaduwkamer

Naar het rijk van vergeten dagen en nachten

Waar de lucht wordt vervangen door stilte

En alles eromheen is gehuld in spookachtige duisternis

De laatste keer dat ze hier honderden jaren geleden kwamen

En ik ben de eerste hier sinds eeuwen op rij

Gladde lagen fluwelen stof

De sporen van de laatste bezoekers waren verborgen

De nachtwolken zijn uiteengevallen, de maan schijnt

Een bundel troebel licht stroomt uit het raam

koude stenen platen

De vloeren zijn bedekt met fluwelen stof

Mijn ogen wennen aan deze wilde duisternis

Ik begin de portretten aan de muur te zien

Ik neem een ​​oude doos in mijn handen

Ik hoor zachte magische geluiden

Ik ben betoverd door dit stille gerinkel

Alles rondom ziet er mysterieus uit, met twee gezichten

Ik ben geketend aan deze magische wereld

(Ja) ja, dat is de belichaming van psycholyra

Lichaamstrillingen worden doorgegeven aan de muren

Langzaam stap ik schuchter naar voren

Ik durf deze grote vrede van eeuwen niet te verstoren

Onvoorzichtigheid van hun stappen

Ik kijk zonder te bewegen door de koude van stenen

De afgrond wordt groter in mijn geheugen

De tijd neemt stilletjes steden en landen in zich op

En menselijke plannen betekenen niets meer

Het gekletter van tijdstappen vertraagt

Het zachte gefluister van de zandloper verdwijnt

Mijn bewegingen waren gebonden door magische kracht

En fluwelen stof heeft mijn gedachten al bedekt

Stop, stop, vertraag de vechtharten

Ruis (*ruis*) is hier bij mij ingevoerd

Het flikkerende licht van slaperige ogen vervaagt

Bewustzijn verliest mijn kracht

Deze gedachten, bloedstollend

Het licht zal voor altijd uitgaan en zal me niet meer wakker maken

Ik zal voor altijd het slachtoffer blijven van fluwelen stof

Zoals de mensen die hier eeuwen geleden woonden

Hier groeiden bloemen, dromen kwamen uit

Ah, hier woonden mensen, maar sommigen zijn voor altijd vertrokken

De levens van anderen zijn verdwenen

Zonder een spoor, zonder een spoor, zonder een spoor

Toen hier bloemen groeiden, kwamen dromen uit

Ja, er woonden hier mensen, maar sommigen vertrokken voor altijd

De levens van anderen zijn verdwenen

Zonder een spoor, zonder een spoor, zonder een spoor

Vroeger groeiden hier bloemen

Ja, er woonden hier mensen, maar sommigen vertrokken voor altijd

De levens van anderen zijn verdwenen

Zonder een spoor?

Zonder een spoor!

mmm

A, naar het verleden gegaan, gewist door de tijd

Verdwenen in het verleden, voor altijd bevroren

Psycholira, strikt

Paranormale teksten, hoe dan ook

Ah, de wortels die iemand zich herinnert, herinnert iemand zich

Pa-am-pam, pa-rara, pa-ra