Sous la fenêtre - Karpatt

Je suis passé sous la fenêtre où elle peignait ses cheveux

Et je suis tombé amoureux devant cette pluie de paillettes

A l’improviste j’ai tenté de faire dévier son miroir

Pour qu’il arrive sur ce trottoir où j’attendais qu’il me reflète

Je suis revenu le jour même et puis tous ceux qui ont suivis

Avec les phrases de mes nuits entrelacées dans des poèmes

J’aimais les deux l’adoration de l'éloquence mais son mépris

Pour mes plus belles litanies, me tailladait comme les veines

Je suis passé et revenu tellement de fois que l’habitude

Se transforma en lassitude jusqu’au jour où n’y pouvant plus

Je réunissais orgueil en ribambelle chapelet

Quelques alexandrins fourrés des plus beaux jurons que je su

En arrivant sous sa fenêtre je n’avais cure de lui plaire

En quelques rimes salutaires j’allais lui faire mes adieux

Et quelle fut donc ma surprise une fois le discours accompli

De la voir offusquée, partir, tourner le dos et s’enfuir

J'étais juste sous son balcon et sa jupe était si légère

Que le brusque mouvement d’air lui fit envoler les jupons

Si vous saviez ce que j’ai vu je suis sûr que vous passeriez

Tous les jours avec moi chanter

Pour qu’elle vous montre son cul

Si vous saviez ce que j’ai vu je suis sûr que vous passeriez

Tous les jours avec moi chanter

Pour qu’elle vous montre son cul

Ik ging onder het raam door waar ze haar haar aan het kammen was

En ik werd verliefd op deze glitterregen

Uit het niets probeerde ik haar spiegel af te buigen

Dat het op dit trottoir zou komen waar ik wachtte tot het mij zou weerspiegelen

Ik kwam dezelfde dag terug en daarna iedereen die volgde

Met de zinnen van mijn nachten verweven in gedichten

Ik hield van zowel de aanbidding van welsprekendheid als de minachting ervan

Voor mijn mooiste litanieën, snijd me als de aderen

Ik ben zo vaak gekomen en gegaan als normaal

Veranderd in vermoeidheid tot de dag dat hij het niet meer aankon

Ik verenigde trots in een kralenketting

Een paar alexandrijnen gevuld met de mooiste scheldwoorden die ik ken

Toen ik onder zijn raam aankwam, kon het me niet schelen om hem te plezieren

In een paar heilzame rijmpjes zou ik afscheid van hem nemen

En wat was mijn verbazing toen de toespraak afgelopen was

Om haar beledigd te zien, ga weg, draai je de rug toe en ren weg

Ik was precies onder haar balkon en haar rok was zo licht

Dat de plotselinge beweging van de lucht haar petticoats deed vliegen

Als je wist wat ik zag, weet ik zeker dat je zou slagen

Elke dag met mij zingen

Voor haar om je haar kont te laten zien

Als je wist wat ik zag, weet ik zeker dat je zou slagen

Elke dag met mij zingen

Voor haar om je haar kont te laten zien