The Lived-But-Yet-Named - Karate

From hotels in the middle of the night

I’m calling you out

To candles cling tentative flames

But they burn just the same

Just in case you forget

Sick in the silt of the strangest taste

I’ve hated today

Still something sings within the vein

I forget to fail

I forget to complain

How much more can we stand to stay

Before clouds complain

Soaked to that critical stage

With the overdressed words

Of the well-meaning vague

How much will the Leitmotiv sway

To compensate for our fallow-yet-vigorous play

On this century’s take

On the lived-but-yet-named

Hold out, hold out

Because this moon is twice as good

When you see through a year of nights

What you thought you understood

Set out, set out

Because this haze is bound to wane

It can no longer pretend to hide

The will of third-class seats on tomorrow’s trains

Van hotels midden in de nacht

Ik roep je op

Kaarsen klampen zich vast aan voorzichtige vlammen

Maar ze branden net zo

Voor het geval je het vergeet

Ziek in het slib van de vreemdste smaak

Ik heb vandaag gehaat

Toch zingt er iets in de ader

Ik vergeet te falen

Ik vergeet te klagen

Hoeveel meer kunnen we verdragen om te blijven?

Voordat wolken klagen

Doorweekt tot dat kritieke stadium

Met de overdressed woorden

Van de goedbedoelende vage

Hoeveel zal het Leitmotiv zwaaien?

Om ons braakliggende maar krachtige spel te compenseren

Over de opname van deze eeuw

Op de geleefde maar nog benoemde

Houd vol, houd vol

Omdat deze maan twee keer zo goed is

Wanneer je een jaar lang nachten doorkijkt

Wat je dacht te begrijpen?

Ga op pad, ga op weg

Omdat deze waas onvermijdelijk zal afnemen

Het kan niet langer doen alsof het zich verbergt

Het testament van zitplaatsen in de derde klas in de treinen van morgen