Вернулся - Карандаш

Когда тебя рвет на куски Москва

Друзья в том возрасте, что не звонят просто так

Когда себя ловишь на мысли, что мог бы продать

Студии часть, чтобы влезла детская кровать сынка

Когда опыт мешает мечтать

И уже под грубой кожей страх горьких неудач

Когда начал выплачивать кэш за квадрат

Потому что свой угол стал важнее пьянок или тачек

Когда уже не будет новых качеств,

А лишь привычки, свои стандарты, набор чудачеств

И масса масок, в которых ты уже не озадачен

Вопросом о добре и зле, и оставленной сдаче

Когда соседи думают, что ты молчун

Когда с тобой осталась музыка, но не осталось чувств

И в разговорах одноклассников, что не ищу

Кому рожать, кому цветы на могилу, кому к врачу

Мы с моей целевой немного разошлись

Они считают я пишу сам, но мною пишет жизнь

И если эти факты белыми нитками сшить

То выйдет неплохой карман для сказанной лапши

Нам надо лжи, не замечать своих ошибок

Нас научили скромно жить, а умереть бы с шиком

Когда тебя забыли, когда слиплись глаза

После всего что было, надо продолжать писать!

И никогда не сдаваться

Никогда не сдаваться!

Никогда не сдаваться!

Никогда, никогда

Очередной уже-не-помню-какой-по-счёту альбом.

Песня о монстрах.

Я вернулся

Wanneer je aan stukken wordt gescheurd Moskou

Vrienden op de leeftijd die niet zomaar bellen

Wanneer je jezelf betrapt op het idee dat je zou kunnen verkopen

Studio gedeelte om op het babybedje van zoon te passen

Wanneer ervaring in de weg staat

En al onder de ruwe huid de angst voor bittere mislukkingen

Wanneer ben je begonnen met contant betalen per vierkante meter?

Omdat je hoek belangrijker is geworden dan drinken of auto's

Als er geen nieuwe kwaliteiten meer zijn,

Maar alleen gewoonten, hun normen, een reeks excentriciteiten

En heel veel maskers waarin je niet meer in de war bent

De kwestie van goed en kwaad, en verlaten overgave

Als de buren denken dat je stil bent

Toen de muziek bij je bleef, maar er geen gevoelens meer waren

En in de gesprekken van klasgenoten waar ik niet naar op zoek ben

Aan wie te baren, aan wie bloemen voor het graf, aan wie aan de dokter?

Mijn doelwit en ik gingen een beetje uit elkaar

Ze denken dat ik mezelf schrijf, maar het leven schrijft mij

En als deze feiten zijn genaaid met witte draad

Dat komt uit een goede zak voor de genoemde noedels

We hebben leugens nodig, niet om onze fouten op te merken

We hebben geleerd om bescheiden te leven, maar om chic te sterven

Toen je vergeten was, toen je ogen aan elkaar plakten

Na alles wat was, moeten we blijven schrijven!

En geef nooit op

Geef nooit op!

Geef nooit op!

Nooit

Weer een al-kan-niet-herinneren-wat-album.

Lied over monsters.

ik ben terug