Двор - Карандаш

Моя улица не смеётся, не плачет,

Скорее если ты на ней родился надо мозги и удачу

Одна из тех, что город будто стыдится и прячет

Никакого шопинга, каблуков или модных клатчей,

Мест парковочных — тупо молочный аптека

Турников пара, школа где-то в двухстах метрах

Детские глаза, мофон, неиспорченный рэпом

Больше того скажу, что он далеко не кассетный

Мне где-то восемь лет, гуляю во дворе

И помню белое затишье и такой же белый снег

Со стороны Кадыкова прут где-то десять парней

И где-то десять парней со стороны моей,

Потом всё было быстро и я запомнил только

Ширики, трубы, балонки, пидорки, шапки, формовки,

Лужи замерзшей крови, гроб у подъезда и ленты

Так я впервые понял, что это — стенка на стенку

И кем бы ни был… пока я на этой земле,

Я буду делать так, как делали в моём дворе

В память о тех, кто воспитал меня тем кто я есть

Мне нужен только день для ещё одной песни

И кем бы ни был я… за тех кто в этой земле

Я буду делать так, как делали в моём дворе

Я буду голосом, раз лезвие было не мне

Мне нужен только день для ещё одной песни

Да, я уличный, не вырос в московской квартире

И того, что схавал там, мне, блин, на всю жизнь хватило,

Ведь пацаны тогда гуляли, а не тусили

И вместо рекламы в лифте было пролетарка — сила

Я не романтик — быдло, сам бил и битым

Нет смысла приукрашивать, ведь слышит тот, кто был там

Боялся старших, не был голодным и сытым

Главное: не рос козлом, не перерос в бандита

Возле кинотеатра щемят, те, что с рябинки

И если ты с деньгами, то уже без новых фильмов

С тех пор когда убитым, значило лишь быть убитым

И колесами звали кроссовки на ближайшем рынке

Фестивалки монтана пума что мы читали рита

Это не банальная песня, как дань забытому

Как дань понятиям, грехам, но ты уж мне поверь

Я и сейчас делаю так, как делаю в моём дворе ведь

Кем бы ни был пока я на этой земле

Я буду делать так, как делали в моём дворе

В память о тех, кто воспитан меня тем, кто я есть

Мне нужен только день для ещё одной песни

И кем бы ни был я за тех, кто в этой земле

Я буду делать так, как делали в моём дворе

Я буду голосом, раз лезвие было не мне

Мне нужен только день для ещё одной песни

На этой улице, что не согреться

Поможет лишь огонь тех воспоминаний из детства

Когда ещё этот бор не окутан был в пиздецтво,

Когда хоронят прошлое с парнями по соседству.

Буду без жести, но, пацаны, вас помню:

Ильин Вовка, Смекалов Толик…

И вот уже моя машина рулит в этот дворик

Где каждый угол — не просто, это моя история

Нет уже столиков, нет турников и только

Парковка, машины, потом ещё парковка

И дело вовсе не в дурацком этом детском деле

Когда деревья выше, то и трава зеленее

Двор уже не тот, не осталось турников этих

Нет молочного, кафе вместо аптеки

Однако в моём сердце навсегда остался мальчик

Что этот двор будто стыдится и прячет.

И кем бы ни был… пока я на этой земле,

Я буду делать так, как делали в моём дворе

В память о тех, кто воспитан меня тем кто я есть

Мне нужен только день для ещё одной песни

И кем бы ни был я… за тех кто в этой земле

Я буду делать так, как делали в моём дворе

Я буду голосом, раз лезвие было не мне

Mijn straat lacht niet, huilt niet,

Integendeel, als je erop geboren bent, heb je hersens en geluk nodig

Een van degenen waarvoor de stad zich lijkt te schamen en zich verbergt

Geen winkelen, hakken of fancy clutches

Parkeerplaatsen - stomme melkapotheek

Een paar horizontale balken, de school is zo'n tweehonderd meter verderop

Babyogen, mophone onaangetast door rap

Bovendien zal ik zeggen dat het verre van een cassette is

Ik ben een jaar of acht en loop in de tuin

En ik herinner me de witte kalmte en dezelfde witte sneeuw

Van de kant van Kadykov zijn er ongeveer tien jongens

En ergens tien jongens van mijn kant,

Toen ging alles snel en herinnerde ik het me alleen

Shiriki, pijpen, ballonnen, takkenbossen, hoeden, lijstwerk,

Plassen bevroren bloed, een doodskist bij de ingang en linten

Dus voor het eerst besefte ik dat dit een muur tot muur is

En wie ik ook ben... terwijl ik op deze aarde ben,

Ik zal doen zoals zij deden in mijn tuin

Ter nagedachtenis aan degenen die mij hebben opgevoed tot wie ik ben

Ik heb gewoon een dag nodig voor nog een nummer

En wie ik ook ben... voor degenen die in dit land zijn

Ik zal doen zoals zij deden in mijn tuin

Ik zal de stem zijn, aangezien het mes niet voor mij was

Ik heb gewoon een dag nodig voor nog een nummer

Ja, ik ben een straatmens, ik ben niet opgegroeid in een appartement in Moskou

En wat ik daar verborg, verdomme, was genoeg voor mij voor de rest van mijn leven,

De jongens liepen tenslotte, niet rondgehangen

En in plaats van reclame in de lift was er een proletarische kracht

Ik ben geen romanticus - vee, hij sloeg en sloeg

Het heeft geen zin om te verfraaien, want degene die erbij was hoort

Ik was bang voor de ouderen, ik had geen honger en was niet vol

Het belangrijkste: groeide niet op als een geit, groeide niet uit tot een bandiet

Bij de bioscoop doen ze pijn, die van de lijsterbes

En als je geld hebt, dan zonder nieuwe films

Sinds wanneer gedood alleen bedoeld was om gedood te worden

En de wielen werden sneakers genoemd op de dichtstbijzijnde markt

Festivals montana puma wat we lezen rita

Dit is geen banaal nummer, als eerbetoon aan de vergetenen

Als eerbetoon aan concepten, zonden, maar je gelooft me echt

Ik doe tenslotte nog steeds wat ik in mijn tuin doe

Wie ik ook ben terwijl ik op deze aarde ben

Ik zal doen zoals zij deden in mijn tuin

Ter nagedachtenis aan degenen die mij hebben opgevoed om wie ik ben

Ik heb gewoon een dag nodig voor nog een nummer

En wie ik ook ben voor degenen die op deze aarde zijn

Ik zal doen zoals zij deden in mijn tuin

Ik zal de stem zijn, aangezien het mes niet voor mij was

Ik heb gewoon een dag nodig voor nog een nummer

In deze straat waar je niet warm van kunt worden

Alleen het vuur van die herinneringen uit de kindertijd zal helpen

Toen dit bos nog niet in onzin was gehuld,

Wanneer ze het verleden begraven met de jongens hiernaast.

Ik zal zonder tin zitten, maar jongens, ik herinner me jullie:

Ilyin Vovka, Smekalov Tolik ...

En nu rijdt mijn auto deze binnenplaats op

Waar elke hoek niet alleen is, is dit mijn verhaal

Er zijn geen tafels meer, geen horizontale balken, en alleen

Parkeren, auto's, dan meer parkeren

En het gaat helemaal niet om dit stomme kinderachtige gedoe

Als de bomen hoger zijn, is het gras groener

De tuin is niet meer hetzelfde, er zijn geen horizontale spijlen meer

Geen zuivel, café in plaats van apotheek

De jongen bleef echter voor altijd in mijn hart

Dat deze tuin zich lijkt te schamen en zich verbergt.

En wie ik ook ben... terwijl ik op deze aarde ben,

Ik zal doen zoals zij deden in mijn tuin

Ter nagedachtenis aan degenen die mij hebben opgevoed om wie ik ben

Ik heb gewoon een dag nodig voor nog een nummer

En wie ik ook ben... voor degenen die in dit land zijn

Ik zal doen zoals zij deden in mijn tuin

Ik zal de stem zijn, aangezien het mes niet voor mij was