Спорим - Карандаш

Нет в кармане пачки сигарет, и нет билета,

На самолёт, что возможно упал уже где-то.

Нет новостей, как и впрочем желанья знать их,

Если война, то по улицам танки покатят.

Просто я никогда не терял телефона,

Знаю что если что, наберут друзья, знакомые, мама…

Мама наверное первой!

Я как всегда совру, поберегу её нервы.

Говорят, человек словно песня и точно,

Я песня про любовь, в которой о любви ни строчки…

Как твои первые попытки быть у неё первым,

Меня так просто спеть, но проще промолчать наверно.

Можно жить и без дома,

Можно жить и без цели,

Можно жить и без мыслей, что преследует в постели,

Можно жить и без Бога и без какой-та искры,

Но я не знал таких, что умирал атеистом.

Спорим, мы уже друзья с тобой!

Радость и боль всё в этом микрофоне,

Сделай немного тише или немного громче,

Пусть эта песня будет чем-то большим!

Спорим, мы уже друзья с тобой!

Радость и боль всё в этом микрофоне,

Сделай немного тише или немного громче,

Пусть эта песня будет чем-то большим!

В подъезде, моей души кто-то выбил все стёкла,

Стихи снова застряли где-то в московской пробке,

В исписанной бумаге завернул своё сердце,

Я снова жгу свои надежды, чтобы согреться,

Я снова жгу билеты, на поезда по цели,

Я снова жгу свою веру, но продолжаю верить,

И может в этом не прав, пойму только в конце,

Всегда любил Бога и не любил РПЦ.

Чужие деньги не считаю,

Зачем себя расстраивать, нервы не к чёрту стали.

Понты съедают, хоть я и не живу понтами,

Но ведь так хочется казаться лучше чем тот парень.

И мы работаем, просто чтоб ходить куда-то,

Чтобы не стать солдатом, отправляется за парты,

Выходим замуж, просто потому что надо,

И мерим счастье в Московской квартиры квадратах.

Спорим, мы уже друзья с тобой!

Радость и боль всё в этом микрофоне,

Сделай немного тише или немного громче,

Пусть эта песня будет чем-то большим!

Спорим, мы уже друзья с тобой!

Радость и боль всё в этом микрофоне,

Сделай немного тише или немного громче,

Пусть эта песня будет чем-то большим!

Er zit geen pakje sigaretten in de zak, en er is geen kaartje,

In een vliegtuig dat misschien al ergens is neergestort.

Er is geen nieuws, evenals de wens om ze te kennen,

Als er oorlog is, dan rollen er tanks door de straten.

Ik ben mijn telefoon nooit kwijtgeraakt

Ik weet dat als er iets is, vrienden, kennissen, mama zal oppikken...

Mama is de eerste!

Zoals altijd zal ik liegen, ik zal haar zenuwen redden.

Ze zeggen dat een persoon als een lied is en zeker,

Ik ben een lied over liefde, waarin geen enkele regel over liefde staat ...

Hoe zijn je eerste pogingen om haar eerste te zijn,

Het is zo makkelijk om mij te zingen, maar het is waarschijnlijk makkelijker om te zwijgen.

Je kunt zonder huis leven

Je kunt leven zonder een doel

Je kunt leven zonder gedachten die rondspoken in bed,

Je kunt leven zonder God en zonder een soort vonk,

Maar ik kende degenen die als atheïst stierven niet.

Ik wed dat we al vrienden met je zijn!

Vreugde en pijn zitten allemaal in deze microfoon

Maak het een beetje stiller of een beetje luider

Laat dit nummer iets meer zijn!

Ik wed dat we al vrienden met je zijn!

Vreugde en pijn zitten allemaal in deze microfoon

Maak het een beetje stiller of een beetje luider

Laat dit nummer iets meer zijn!

Bij de ingang brak iemand alle ramen van mijn ziel,

Gedichten staan ​​weer ergens vast in een Moskouse file,

Ik wikkelde mijn hart in geschreven papier,

Ik verbrand mijn hoop opnieuw om warm te blijven,

Ik verbrand opnieuw kaartjes, voor treinen met opzet,

Ik verbrand mijn geloof weer, maar ik blijf geloven

En misschien heb ik het mis, ik zal het pas aan het einde begrijpen,

Ik heb altijd van God gehouden en niet van de Russisch-orthodoxe kerk.

Ik tel het geld van andere mensen niet

Waarom zou je jezelf overstuur maken, de zenuwen zijn naar de hel gegaan.

Ze eten opscheppers, ook al leef ik niet opschepperig,

Maar je wilt er echt beter uitzien dan die vent.

En we werken, gewoon om ergens heen te gaan,

Om geen soldaat te worden, gaat hij naar school,

We trouwen gewoon omdat het moet

En we meten geluk op de pleinen van appartementen in Moskou.

Ik wed dat we al vrienden met je zijn!

Vreugde en pijn zitten allemaal in deze microfoon

Maak het een beetje stiller of een beetje luider

Laat dit nummer iets meer zijn!

Ik wed dat we al vrienden met je zijn!

Vreugde en pijn zitten allemaal in deze microfoon

Maak het een beetje stiller of een beetje luider

Laat dit nummer iets meer zijn!