Бутылка - Карандаш

Припев:

К твоему берегу прибитым письмом в этой бутылке

Где почерк размытый за ошибкой ошибки

Прочитай меня где-то на дне

Среди этих ее стеклянных стен

Сделай меня болью, дураком полным

Выброси на волю, в алкоголя волны

Прочитай меня где-то на дне

Среди этих ее стеклянных стен

Первый Куплет: Карандаш

Мне легче быть собой, когда я под мухой

Как дешевая куртка: ни пера ни пуха

Пожелай удачи, друг, новых гонораров

В работе по освобождению жидкости из тары

Много способов старых, но я считаю классикой

Закинуть пару пиваса и писать о себе

Так даже искреннее, и можно всегда оправдаться

Что да, ты писатель — не хозяин своих фантазий

У каждого матроса свой способ

Мой — это, что горит и льется в неопределенных дозах

На тех, кто смотрит косо, я смотрю косо

Заплетаю в косы, что мой нетрезвый мозг создал

По синей волней спрос вдвойне

Я не писал бы новых песен, если б старые были вполне

Моя муза — градус, гострайтер — бармен

Вот такой вот нетрезвый недопоэт

Припев:

К твоему берегу прибитым письмом в этой бутылке

Где почерк размытый за ошибкой ошибки

Прочитай меня где-то на дне

Среди этих ее стеклянных стен

Сделай меня болью, дураком полным

Выброси на волю, в алкоголя волны

Прочитай меня где-то на дне

Среди этих ее стеклянных стен

Переход:

Ла-ла-ла-ла-ла

Мне одной мало

Ла-ла-ла-ла-ла

Мне всегда мало

Второй Куплет: Карандаш

Ты моя слабость с акцизом

На бумагу демонов своих экзорцизм

Беленькая питейный расизм

Он делает меня реальным артистом сцены

Делает фальшиво, лживые ужимки

Жить на гране нервов срыва внутренней пружинки

После этих излияний можешь ненавидеть мир мой

Никто и не скрывал, я слабак, как Джесси Пинкман

Вдохновение не помогает, если твои стихи — треп

И ты себя не вложил вот в это все

Вдохновение не продается, но двадцати трех

Я могу всегда купить ее

Не подсчитывал, но уверенно знаю

Что алкоголь рождает больше, чем убивает

Клуб анонимных песен, герой которых втайне

Вовсе не крутой парень

Припев:

К твоему берегу прибитым письмом в этой бутылке

Где почерк размытый за ошибкой ошибки

Прочитай меня где-то на дне

Среди этих ее стеклянных стен

Сделай меня болью, дураком полным

Выброси на волю, в алкоголя волны

Прочитай меня где-то на дне

Среди этих ее стеклянных стен

Переход:

Ла-ла-ла-ла-ла

Ты же знаешь, что…

Мне одной мало

Ла-ла-ла-ла-ла

Мне всегда мало

Refrein:

Een brief aan je kust genageld in deze fles

Waar het handschrift vervaagd is achter een fout

Lees me ergens onderaan

Tussen deze glazen wanden van haar

Maak me een pijn, een complete dwaas

Gooi het gratis, in golven van alcohol

Lees me ergens onderaan

Tussen deze glazen wanden van haar

Eerste vers: Potlood

Het is makkelijker voor mij om mezelf te zijn als ik onder de vlieg ben

Als een goedkope jas: geen veren, geen pluisjes

Wens me geluk, vriend, nieuwe kosten

In het werk aan het vrijkomen van vloeistof uit containers

Veel manieren zijn oud, maar ik beschouw ze als klassiekers

Gooi een paar biertjes en schrijf over jezelf

Dus zelfs oprecht, en je kunt altijd excuses maken

Wat ja, je bent een schrijver - niet de eigenaar van je fantasieën

Elke zeiler heeft zijn eigen manier

De mijne is wat brandt en giet in onbepaalde doses

Naar degenen die achterdochtig kijken, ik kijk achterdochtig

Ik vlecht in vlechten die mijn dronken brein heeft gemaakt

Op de blauwe golf is de vraag dubbel

Ik zou geen nieuwe nummers schrijven als de oude redelijk waren

Mijn muze is een diploma, een ghostwriter is een barman

Hier is zo'n dronken underdog

Refrein:

Een brief aan je kust genageld in deze fles

Waar het handschrift vervaagd is achter een fout

Lees me ergens onderaan

Tussen deze glazen wanden van haar

Maak me een pijn, een complete dwaas

Gooi het gratis, in golven van alcohol

Lees me ergens onderaan

Tussen deze glazen wanden van haar

Overgang:

La-la-la-la-la

Eén is niet genoeg voor mij

La-la-la-la-la

ik ben altijd kort

Tweede vers: Potlood

Je bent mijn zwakte met accijnzen

Op papier demonen van hun exorcisme

wit drinken racisme

Hij maakt van mij een echte podiumartiest

Maakt valse, bedrieglijke capriolen

Leef op de rand van de zenuwen van de afbraak van de interne veer

Na deze ontboezemingen, kun je mijn wereld haten

Niemand verstopte me, ik ben zwak, zoals Jesse Pinkman

Inspiratie helpt niet als je gedichten kletsen

En je hebt jezelf hier niet in gestoken

Inspiratie is niet te koop, maar drieëntwintig

Ik kan het altijd kopen

Ik heb niet geteld, maar ik weet het zeker

Dat alcohol meer creëert dan het doodt

Club van anonieme liedjes, waarvan de held geheim is

Helemaal geen coole jongen

Refrein:

Een brief aan je kust genageld in deze fles

Waar het handschrift vervaagd is achter een fout

Lees me ergens onderaan

Tussen deze glazen wanden van haar

Maak me een pijn, een complete dwaas

Gooi het gratis, in golven van alcohol

Lees me ergens onderaan

Tussen deze glazen wanden van haar

Overgang:

La-la-la-la-la

Weet jij dat...

Eén is niet genoeg voor mij

La-la-la-la-la

ik ben altijd kort