El Reo - Karamelo Santo

El reo camino a la tumba

A pagar la muerte de su amada

Fue difícil ya verla con otro

Y que la vida no te pague nada

Por eso maldijo ese amor

Y ante el cadáver cantó esta tonada

Yo de tu alma, seré tu dueño

Aunque no exitan las razones

Dame tu alma, te doy mis sueños

Y Dios rogarle los perdones

Fue siempre un vago egoísta

Mal poeta y pendenciero

Su diablo era el alcohol

Le gustaba beberse el infierno

Por eso maldijo ese amor

Y que la virgen le de su consuelo

De gevangene op weg naar het graf

Om te betalen voor de dood van zijn geliefde

Het was moeilijk om haar met een ander te zien

En dat leven levert je niets op

Daarom vervloekte hij die liefde

En voor het lijk zong hij dit deuntje

Ik van je ziel, ik zal je eigenaar zijn

Hoewel er geen redenen zijn

Geef me je ziel, ik geef je mijn dromen

En God smeek je om vergiffenis

Hij was altijd een egoïstische zwerver

Slechte dichter en ruziezoeker

Zijn duivel was alcohol

Hij dronk graag de hel

Daarom vervloekte hij die liefde

En moge de Maagd haar troost bieden