Sous le vieil arbre du village - Kana

Sous le vieil arbre du village

Je regarde passer

Les fous, les savants et les sages

Je les vois défiler

Je me souviens de ton visage

Non rien ne pourra l’effacer

Je me souviens de ton visage

Et le temps a passé

Depuis tant et tant d’années

En moi rien n’a changé

J’espère bien te retrouver

Sous le vieil arbre du village

La vie s’est écoulée

Mais les couleurs du paysage

Elles n’ont jamais changées

Je me souviens de ton visage

Non rien ne pourra l’effacer

Je me souviens de ton visage

Et le temps a passé

Depuis tant et tant d’années

En moi rien n’a changé

J’espère bien te retrouver

Sous le vieil arbre du village

Où l’on s’est rencontré

A l’ombre de son grand feuillage

On s'était embrassé

Sous le vieil arbre du village

Je commence à rêver

A l’ombre de son grand feuillage

Rien ne s’est effacé

Sous le vieil arbre du village

Je commence à bouger

Je commence à danser

Je commence à bouger

Je commence à penser

Je commence à chanter

Onder de oude dorpsboom

ik kijk voorbij

Dwazen, geleerden en wijzen

Ik zie ze voorbij marcheren

Ik herinner me je gezicht

Nee, niets kan het wissen

Ik herinner me je gezicht

En de tijd is verstreken

Al zoveel jaren

In mij is er niets veranderd

ik hoop je te ontmoeten

Onder de oude dorpsboom

Het leven is voorbij

Maar de kleuren van het landschap

Ze zijn nooit veranderd

Ik herinner me je gezicht

Nee, niets kan het wissen

Ik herinner me je gezicht

En de tijd is verstreken

Al zoveel jaren

In mij is er niets veranderd

ik hoop je te ontmoeten

Onder de oude dorpsboom

waar we elkaar ontmoetten

In de schaduw van zijn grote gebladerte

we hadden gekust

Onder de oude dorpsboom

ik begin te dromen

In de schaduw van zijn grote gebladerte

Er is niets gewist

Onder de oude dorpsboom

ik begin te bewegen

ik begin te dansen

ik begin te bewegen

ik begin te denken

ik begin te zingen