Replay - K2

Ja pamiętam te dwie cegłówki robiące za słupki

Niewidzialna poprzeczka, szał po bramce z główki

Pamiętam kumpli jak byliśmy drużyną

Ci Canarinhos i ile szyb żeśmy potłukli

Ja pamiętam jaką magię miały wtedy święta

Choinka była w czarodziejską moc zaklęta

To był klimat i była już późna godzina

Ja nie mogłem spać w nocy myśląc o prezentach

To był czas, który chyba płynął jakoś wolniej

Zaraz po reformie, to co wychowało mnie

Ja pamiętam, nie zapomnę, bo chociaż było skromnie

To dało mi masę bogatych wspomnień

I ludzie jakoś częściej się odwiedzali

Ci ludzie nie byli wtedy tak wyobcowani jak dziś

Nawet słońce świeciło trochę cieplej

To było coś, było pięknie, dokąd biegniesz?

Wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji

Ja wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji Nie wiem!

Nie było telefonów, nie było komór

Ale zawsze było komu wyjść z domu

I cieszyć się życiem na betonowej płycie

Tętniło swoim rytmem, teraz dopiero widzę

Jak ono było niezwykłe, niesamowicie

I gdzie to wszystko?

Puste stoi dziś

To boisko na którym organizowano dyskoteki

Z kolei szkoła też była okej

Choć dawało się z niej nogę i szło się do Bistro

Zamykam oczy, po czym robię comeback

Tam gdzie są te cudowne dziewięćdziesiąte lata

Nie zwróci nam żadna rekompensata

Tych ludzi, dni co żywe są ciągle nadal

W nas i chyba gdzieś przepadł

Ten czas, gdy cieplej świeciło słońce padał

Deszcz z nieba, jeszcze pamiętam krople

Śniegi, sople, liście opadające z drzewa

Wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji

Ja wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji Nie wiem!

Stare dobre czasy to nasz prywatny klasyk

Znasz, kojarzysz to masz w pamięci setki twarzy

Te obrazy wspomnień, ten czas i te miejsca

To wszystko jest w nas, jakby ktoś to nakręcał

Nam od gówniarzy, gdzieś w środku, jarzy

Się ta historia sprzed lat, której nic nie skazi

To faktycznie w nas jest i będzie, zaręczam

Jak Wojtek, na zawsze w sercach naszych

Wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji

Ja wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji Nie wiem!

Ik herinner me dat deze twee stenen als palen werkten

Een onzichtbare lat, head-to-head waanzin

Ik herinner me mijn vrienden toen we een team waren

Deze Canarinhos en hoeveel ramen hebben we gebroken

Ik herinner me de magie van Kerstmis dan

De kerstboom was betoverd met magie

Het was de sfeer en het was al laat

Ik kon 's nachts niet slapen als ik aan cadeaus dacht

Het was een tijd die op de een of andere manier langzamer voorbij ging

Direct na de hervorming, wat heeft mij opgevoed?

Ik herinner het me, ik zal het niet vergeten, want ook al was het bescheiden

Het gaf me veel rijke herinneringen

En op de een of andere manier bezochten mensen elkaar vaker

Deze mensen waren toen niet zo vervreemd als nu

Zelfs de zon was een beetje warmer

Het was iets, het was mooi, waar ren je heen?

Ik weet het, jij herinnert je die tijd ook nog

Toen de wereld op de een of andere manier langzamer ging

Waar haast hij zich vandaag?

Waar dit gekke bestaan ​​eindigt

Ik weet het, jij herinnert je die tijd ook nog

Toen de wereld op de een of andere manier langzamer ging

Waar haast hij zich vandaag?

Waar eindigt dit gekke bestaan, ik weet het niet!

Er waren geen telefoons, geen kamers

Maar er was altijd wel iemand om het huis te verlaten

En geniet van het leven op een betonnen plaat

Het klopte met zijn ritme, ik kan het nu pas zien

Wat was het geweldig, geweldig

En waar is het allemaal?

Het staat leeg vandaag

Het is een speeltuin waar disco's werden georganiseerd

De school daarentegen was ook prima

Hoewel je erop zou kunnen lopen en naar de Bistro zou kunnen gaan?

Ik sluit mijn ogen en maak dan een comeback

Waar de heerlijke jaren negentig zijn

We krijgen geen vergoeding terug!

De dagen van deze mensen leven nog

In ons en waarschijnlijk ergens verloren

De tijd dat de zon warmer scheen regende het

Regen uit de hemel, ik herinner me de druppels nog

Sneeuw, ijspegels, bladeren die van de boom vallen

Ik weet het, jij herinnert je die tijd ook nog

Toen de wereld op de een of andere manier langzamer ging

Waar haast hij zich vandaag?

Waar dit gekke bestaan ​​eindigt

Ik weet het, jij herinnert je die tijd ook nog

Toen de wereld op de een of andere manier langzamer ging

Waar haast hij zich vandaag?

Waar eindigt dit gekke bestaan, ik weet het niet!

The Good Old Times is onze privéklassieker

Weet je, je weet het, je hebt honderden gezichten in je geheugen

Deze beelden van herinneringen, deze tijd en deze plaatsen

Het zit allemaal in ons, alsof iemand het opwindt

We zijn van gówniarzy, ergens in het midden, gloeiend

Dit verhaal van jaren geleden, dat door niets besmet zal worden

Dit is en zal in ons zijn, dat verzeker ik je

Net als Wojtek, voor altijd in ons hart

Ik weet het, jij herinnert je die tijd ook nog

Toen de wereld op de een of andere manier langzamer ging

Waar haast hij zich vandaag?

Waar dit gekke bestaan ​​eindigt

Ik weet het, jij herinnert je die tijd ook nog

Toen de wereld op de een of andere manier langzamer ging

Waar haast hij zich vandaag?

Waar eindigt dit gekke bestaan, ik weet het niet!