Our Work of Art - Just Surrender

blood stained sheets

what have I gotten myself into this time

I close my eyes and I believe you

if i should die i’ll never leave you

I wish that I could walk away

guilt rests in my hands

I know that it is for the better

I never said that i’d compromise

between fact or fiction

there’s so much better out there

than you and me I could end this in seconds

I know it but I don’t dare

another sentence this all could be over

your words are like weapons why can’t you protect me blood stained sheets

what have I gotten myself into this time

I close my eyes and I believe you

if i should die i’ll never leave you

I wish that you would walk away

red still lines your hands

I know that it’s still for the better

I never said that i’d stand aside

between you and the door

there’s nothing better out there

than you and me another sentence this all could be over

your words are like weapons why can’t you protect me blood stained sheets

what have I gotten myself into this time

I close my eyes and I believe you

if i should die i’ll never leave you

blood stained sheets

it didn’t matter when I was calling out your name

I felt the wound grow ever slowly

closer than you’d ever hold me its a work of art

the way this fell apart

was the design too faded from the start

or was the artist just too blinded by this

no its common sense I lack the confidence

still i’ll confess all these things to you, to you

take a look at yourself

and tell me what do you see

i’d take a bullet for you

you’d put a bullet through me and as I lay on the floor

with this hole in my chest

can you walk from the truth

with all that blood on your dress

and everything that you want

is everything that I need

I would have gave it to you

but you’d have take it from me and every word that you said

it brought me closer to sin

I close my eyes and pretend its all fading

another sentence this all could be over

your words are like weapons why can’t you protect me blood stained sheets

what have I gotten myself into this time

I close my eyes and I believe you

if i should die i’ll never leave you

blood stained sheets

it didn’t matter when I was calling out your name

I felt the wound grow ever slowly

met bloed bevlekte lakens

waar ben ik deze keer aan begonnen?

Ik sluit mijn ogen en ik geloof je

als ik zou sterven, zal ik je nooit verlaten

Ik wou dat ik weg kon lopen

schuld ligt in mijn handen

Ik weet dat het ten goede is

Ik heb nooit gezegd dat ik een compromis zou sluiten

tussen feit of fictie

er is zoveel beters daar

dan jij en ik, zou ik dit binnen enkele seconden kunnen beëindigen

Ik weet het, maar ik durf het niet

nog een zin, dit kan allemaal voorbij zijn

je woorden zijn als wapens waarom kun je me niet beschermen met bloed bevlekte lakens?

waar ben ik deze keer aan begonnen?

Ik sluit mijn ogen en ik geloof je

als ik zou sterven, zal ik je nooit verlaten

Ik zou willen dat je weg zou lopen

rood omlijnt nog steeds je handen

Ik weet dat het nog steeds ten goede is

Ik heb nooit gezegd dat ik aan de kant zou gaan staan

tussen jou en de deur

er is niets beters daarbuiten

dan jij en ik nog een zin kan dit allemaal voorbij zijn

je woorden zijn als wapens waarom kun je me niet beschermen met bloed bevlekte lakens?

waar ben ik deze keer aan begonnen?

Ik sluit mijn ogen en ik geloof je

als ik zou sterven, zal ik je nooit verlaten

met bloed bevlekte lakens

het maakte niet uit wanneer ik je naam riep

Ik voelde de wond steeds langzaam groeien

dichterbij dan je me ooit zou houden, het is een kunstwerk

de manier waarop dit uit elkaar viel

was het ontwerp vanaf het begin te vervaagd?

of was de artiest hier gewoon te verblind door?

nee, het is gezond verstand, ik heb geen vertrouwen

toch zal ik al deze dingen aan jou bekennen, aan jou

kijk eens naar jezelf

en vertel me wat je ziet

ik zou een kogel voor je opvangen

je zou een kogel door me heen schieten en terwijl ik op de grond lag

met dit gat in mijn borst

kun je van de waarheid weglopen?

met al dat bloed op je jurk

en alles wat je wilt

is alles wat ik nodig heb?

Ik zou het je hebben gegeven

maar je had het van mij moeten aannemen en elk woord dat je zei

het bracht me dichter bij de zonde

Ik sluit mijn ogen en doe alsof het allemaal vervaagt

nog een zin, dit kan allemaal voorbij zijn

je woorden zijn als wapens waarom kun je me niet beschermen met bloed bevlekte lakens?

waar ben ik deze keer aan begonnen?

Ik sluit mijn ogen en ik geloof je

als ik zou sterven, zal ik je nooit verlaten

met bloed bevlekte lakens

het maakte niet uit wanneer ik je naam riep

Ik voelde de wond steeds langzaam groeien