Suurin Ajatus - Julma Henri & RPK, Julma Henri, RPK

Tienviitan halaajat riitelee ovella

Viisasta apinaa, psykedeeliomenaa

Eivät pääse sisään edes ovesta

Yksi pitäisi valita

Seison kaikkeudessa, totuudessa

Miten minä itseni jakaisin?

Sisällä ja ulkona

Miten sen sanoilla kuvailisi?

Sanoilla kuvaan sanoinkuvaamatonta

Koitan pukea sitä sanoiksi

Yksi ja ainoa, totuus ykseys

Absoluuttinen

Ja vain hetki

Kun se repii sanojeni saumat

Karkaa minulta ja sanoilta

Sanojeni kanssa

Edessä liian suuren

Mitä painavammin pimeyteen vajoan

Sitä korkeammalle henkeni haluaa

Ei ole enää merkitystä sanoilla

Sinua pyydän sanojen takaa

En näe silmillä

Pysty sitä paljastamaan

Siellä sisällä

Kuka sen tuntee ei pelkää kuolla

Ikuisesti muuttuva muuttumaton

Totuus ja kasvu, muutos ja rakkaus

Perusolemus ja voima, rakkaus ja tahto

Tyyneys, alistuvuus, vapaa riippuvuus

En minä elä, elämä elää minussa

Luottamus ei horju ja äly ei ymmärrä

Sitä on minussa se pyrkii rajan yli

Maailmaan, kosketuksiin itsensä kanssa

Elämäni on pyhiinvaellusmatka

Jossa karistan sitä kahlitsevia kerroksia

Solujensa summa, kaikkeus kumarran

Korkeinta tajuaa ja tarkoitusta

Kaikki maailmassa kuuluu Jumalalle

Henri, ota vain se mitä tarvitset

Älä ota mitään muuta

Et tiedä kelle se on tarkoitettu

Jokaisen tarpeeseen on täällä tarpeeksi

Mutta ei jokaisen ahneudelle

Lapsiltasi tämä maa on sinulla lainassa

Ennen kuin on myöhäistä tee jotakin

Matkalla sinne, olet jo perillä

Pinnalta happea nappaa

Huipulla hetken lepäät

Kunnes on aika mennä takas hommiin

Ei ole epäselvää mitä pitää tehdä

Totuuden hengen lihaksi, tulen todeksi

Tänne minä kuolin, täällä minä synnyn

Otan mielen käyttöön, sukellan takas uneen

Wegwijzerknuffelaars maken ruzie bij de deur

Wijze aap, psychedelische appel

Ze kunnen niet eens door de deur naar binnen

Er moet een gekozen worden

Ik sta in het universum, in waarheid

Hoe zou ik mezelf delen?

Binnenkant en buitenkant

Hoe zou je het met woorden omschrijven?

Woorden beschrijven het onbeschrijfelijke

Ik zal proberen het onder woorden te brengen

De enige echte, waarheidseenheid

Absoluut

En een momentje

Wanneer het scheurt in de naden van mijn woorden

Ren weg van mij en de woorden

Met mijn woorden

Voorkant te groot

Hoe dieper ik wegzink in de duisternis

Hoe hoger mijn geest wil

Woorden doen er niet meer toe

Ik smeek je zonder woorden

Ik kan niet zien met mijn ogen

Het kunnen onthullen

Binnen daar

Wie weet is het niet bang om te sterven

Voor altijd veranderend onveranderlijk

Waarheid en groei, verandering en liefde

Basis Essentie en Kracht, Liefde en Wil

Rust, onderwerping, vrije afhankelijkheid

Ik leef niet, het leven leeft in mij

Vertrouwen wankelt niet en intellect begrijpt het niet

Het is in mij dat het ernaar streeft om de grens te overschrijden

Naar de wereld, naar contact met jezelf

Mijn leven is een pelgrimstocht

Waar ik de lagen afschud die het binden

De som van zijn cellen, het universum buigt voorover

Het hoogste gevoel en doel

Alles in de wereld is van God

Henri, neem gewoon wat je nodig hebt

Neem niets anders

Je weet niet voor wie het is

Er is hier genoeg voor ieders behoeften

Maar niet voor ieders hebzucht

Van uw kinderen is dit land in bruikleen aan u

Doe iets voordat het te laat is

Op weg ernaar toe ben je er al

Zuurstof wordt van het oppervlak opgevangen

Op de top rust je even uit

Tot het tijd is om weer aan het werk te gaan

Het is niet duidelijk wat er moet gebeuren

Naar het vlees van de geest van waarheid kom ik uit

Hier ben ik gestorven, hier ben ik geboren

Ik gebruik mijn verstand, ik duik weer in slaap