Bells of New York City - Josh Groban

There’s a pale winter moon in the sky coming through my window

And the park is laid out like a bed below

It’s a cold, dark night and my heart melts like the snow

And the bells of New York City tell me not to go

It’s always this time of year that my thoughts undo me

With the ghosts of many lifetimes all abound

But from these mad heights I can always hear the sound

Of the bells of New York City singing all around

Stay with me, stay with me

Refuge from these broken dreams

Wait right here oh wait with me

On silent snow filled streets

Sing to me one song for joy and one for redemption

And whatever is in between that I call mine

With the street lamp light to ILLUMINATE the gray

And the bells of New York City calling me the stay

The bells of New York City calling me to stay

Er komt een bleke wintermaan aan de lucht door mijn raam

En het park is als een bed eronder aangelegd

Het is een koude, donkere nacht en mijn hart smelt als de sneeuw

En de klokken van New York City vertellen me niet te gaan

Het is altijd deze tijd van het jaar dat mijn gedachten me ongedaan maken

Met de geesten van vele levens allemaal in overvloed

Maar vanaf deze gekke hoogten kan ik altijd het geluid horen

Van de klokken van New York City die overal zingen

Blijf bij mij, blijf bij mij

Toevlucht voor deze gebroken dromen

Wacht hier oh wacht met mij

Op stille met sneeuw gevulde straten

Zing voor mij een lied voor vreugde en een voor verlossing

En wat daartussen zit, noem ik het mijne

Met het straatlantaarnlicht om het grijs te VERLICHTEN

En de klokken van New York City die me het verblijf noemen

De klokken van New York City roepen me op om te blijven