Toko - Jordan Rakei, Richard Spaven

Waiting for the last goodbye, or so it seems

Taking all what’s left to mystify my fantasy

Watching how the time flies (time flies) inside of me

Personal identity of a mind, it separate, it separate

Witness as I flown into the night, my losing dream

Take this life, my sinner, my hand, myself, and so, it’s yours

Take it as you would, my source divine, my symetry

Personal identity of a mind, it separate, it separate

I take it out myself, I flurry on the floor

No stress about the meaning, dreaming to be ignore

I saw the animosity, I flaunt it out of pain

I told myself the opposite, i did it over again

I saw the animosity, I flaunt it out of pain

I told myself the opposite, i did it over again

I did it over again, i did it over again

But now i flaunt my pain, i did it over again

But now i flaunt my pain, i did it over again

Wachten op het laatste afscheid, althans zo lijkt het

Alles wat er nog over is om mijn fantasie te mysterieus te maken

Kijken hoe de tijd vliegt (de tijd vliegt) in mij

Persoonlijke identiteit van een geest, het is gescheiden, het is gescheiden

Getuige hoe ik de nacht in vloog, mijn verloren droom

Neem dit leven, mijn zondaar, mijn hand, mezelf, en dus is het van jou

Neem het zoals je zou doen, mijn goddelijke bron, mijn symmetrie

Persoonlijke identiteit van een geest, het is gescheiden, het is gescheiden

Ik haal het er zelf uit, ik plof over de vloer

Geen stress over de betekenis, dromen om te negeren

Ik zag de vijandigheid, ik pronk ermee uit pijn

Ik zei tegen mezelf het tegenovergestelde, ik deed het opnieuw

Ik zag de vijandigheid, ik pronk ermee uit pijn

Ik zei tegen mezelf het tegenovergestelde, ik deed het opnieuw

Ik deed het opnieuw, ik deed het opnieuw

Maar nu pronk ik met mijn pijn, ik deed het opnieuw

Maar nu pronk ik met mijn pijn, ik deed het opnieuw