May - Jordan Rakei

It was a dark night, when I heard the news

Rolled up my sleeves and walked

Like a landslide, overly abused

Yet told myself to call

Yes my mother, vaguely confused

She told me not to ball

Ball my eyes, ‘cause my eyes are red

With nothing left at all

So I gather, my composure

Head quickly for the door

But alarm bells ring, they ring louder now

Frequent the lady called

Called me her grandmother, I loved her so much more

Than nobody else, left on this earth

I’m in this state of awe

As we March through the madness

April was unclear

Suddenly it turned to sadness

Hopes turned into fears

And it was May, it was May, it was May, it was May

Guess it was a day, the day of reckoning

Six feet beneath us all

Yet we held on, held each other tight

Withstand this winter storm

‘Cause we’re here now, yes we’re here now

Moments like this are raw

It’s my family tree planting it’s roots stronger than before

As we March through the madness

April was unclear

Suddenly it turned to sadness

Hopes turned into fears

And it was May, it was May, it was May, it was May

You left

You left

Without a chance to say

Without a chance to say goodbye at all

A chance to say goodbye at all

As we March through the madness

April was unclear

Suddenly it turned to sadness

Hopes turned into fears

And it was May, it was May, it was May, it was May

Het was een donkere nacht toen ik het nieuws hoorde

Mijn mouwen opgerold en gelopen

Als een aardverschuiving, overdreven misbruikt

Toch zei ik tegen mezelf dat ik moest bellen

Ja mijn moeder, vaag in de war

Ze zei dat ik niet moest ballen

Bal mijn ogen, want mijn ogen zijn rood

Met helemaal niets meer

Dus ik verzamel, mijn kalmte

Snel naar de deur

Maar alarmbellen rinkelen, ze rinkelen nu luider

Frequent belde de dame?

Noemde me haar oma, ik hield zoveel meer van haar

Dan niemand anders, achtergelaten op deze aarde

Ik ben in deze staat van ontzag

Terwijl we door de waanzin marcheren

april was onduidelijk

Plotseling veranderde het in verdriet

Hoop veranderde in angst

En het was mei, het was mei, het was mei, het was mei

Denk dat het een dag was, de dag van de afrekening

Zes voet onder ons allemaal

Toch hielden we ons vast, hielden elkaar stevig vast

Weersta deze winterstorm

Want we zijn hier nu, ja we zijn hier nu

Momenten als deze zijn rauw

Het is mijn stamboom die zijn wortels sterker plant dan voorheen

Terwijl we door de waanzin marcheren

april was onduidelijk

Plotseling veranderde het in verdriet

Hoop veranderde in angst

En het was mei, het was mei, het was mei, het was mei

Jij ging weg

Jij ging weg

Zonder kans om te zeggen

Zonder de kans om afscheid te nemen

Een kans om afscheid te nemen

Terwijl we door de waanzin marcheren

april was onduidelijk

Plotseling veranderde het in verdriet

Hoop veranderde in angst

En het was mei, het was mei, het was mei, het was mei