Scars - Jonny Diaz

She holds for dear life to the ends of the sleeves in her hands

Covering up lies that she wrote with a razor sharp pen

And the sting of the blade is no match for the pain

Of the loneliness she’s going through

But we’ve all been there too

Praise God we don’t have to hide scars

They just strengthen our wounds, and they soften our hearts

They remind us of where we have been, but not who we are

So praise God, praise God we don’t have to hide scars

You can still see the mark on his hand where there once was a ring

He watched decades of history dissolve when she wanted to leave

And the hole that it left there inside of his chest

Is a canyon a thousand miles deep

We all know how that feels

So praise God we don’t have to hide scars

They just strengthen our wounds, and they soften our hearts

They remind us of where we have been, but not who we are

So praise God, praise God we don’t have to hide scars

There once was a King who so burdened with grief

Walked into death so that we could find peace

He rose up with scars on his hands and his feet

By them we are healed, by them we are healed

So praise God we don’t have to hide scars

Yeah we know His are covering ours

Praise God we don’t have to hide scars

They just strengthen our wounds and they soften our hearts

They remind us of where we have been, but not who we are

So praise God, praise God

Oh His scars are covering ours

So Praise God we don’t have to hide scars

Ze houdt haar leven lang tot aan de uiteinden van de mouwen in haar handen

Leugens verdoezelen die ze schreef met een vlijmscherpe pen

En de angel van het mes is geen partij voor de pijn

Van de eenzaamheid die ze doormaakt

Maar we zijn er ook allemaal geweest

Prijs God, we hoeven geen littekens te verbergen

Ze versterken gewoon onze wonden, en ze verzachten onze harten

Ze herinneren ons aan waar we zijn geweest, maar niet aan wie we zijn

Dus prijs God, prijs God, we hoeven geen littekens te verbergen

Je kunt nog steeds het teken op zijn hand zien waar eens een ring was

Hij zag tientallen jaren geschiedenis verdwijnen toen ze weg wilde gaan

En het gat dat het daar achterliet in zijn borst

Is een kloof duizenden mijlen diep?

We weten allemaal hoe dat voelt

Dus prijs God dat we geen littekens hoeven te verbergen

Ze versterken gewoon onze wonden, en ze verzachten onze harten

Ze herinneren ons aan waar we zijn geweest, maar niet aan wie we zijn

Dus prijs God, prijs God, we hoeven geen littekens te verbergen

Er was eens een koning die zo gebukt ging onder verdriet

Liep de dood in zodat we vrede konden vinden

Hij stond op met littekens op zijn handen en voeten

Door hen worden we genezen, door hen worden we genezen

Dus prijs God dat we geen littekens hoeven te verbergen

Ja, we weten dat Hij de onze bedekt

Prijs God, we hoeven geen littekens te verbergen

Ze versterken gewoon onze wonden en ze verzachten onze harten

Ze herinneren ons aan waar we zijn geweest, maar niet aan wie we zijn

Dus prijs God, prijs God!

Oh, zijn littekens bedekken de onze

Dus prijs God dat we geen littekens hoeven te verbergen