The Harp That Once Through Tara's Halls - John McCormack

The harp that once through Tara’s halls

The soul of music shed

Now hangs as mute on Tara’s walls

As if that soul were fled

So sleeps the pride of former days

So glory’s thrill is o’er

And the hearts that once beat high for praise

Now feel that pulse no more

No more to chiefs and ladies bright

The harp of Tara swells

The chord alone that breaks at night

Its tale of ruin tells

Thus freedom now so seldom wakes

The only throb she gives

Is when some heart indignant breaks

To show that still she lives

De harp die ooit door Tara's zalen ging

De ziel van muziek schuur

Hangt nu als gedempt aan Tara's muren

Alsof die ziel gevlucht is

Dus slaapt de trots van vroeger

Dus de spanning van glorie is o'er

En de harten die ooit hoog klopten voor lof

Voel die hartslag nu niet meer

Niet meer voor opperhoofden en dames slim

De harp van Tara zwelt aan

Alleen het akkoord dat 's nachts breekt

Het verhaal van de ondergang vertelt

Zo ontwaakt vrijheid nu zo zelden

Het enige kloppen dat ze geeft

Is wanneer een hart verontwaardigd breekt?

Om te laten zien dat ze nog steeds leeft