Caminar Contigo - Joan Sebastian, Lucero

Quise volar como las aves y caer,

Quise nadar como los peces y me ahogue

Es que crecí con la costumbre de olvidar que era un hombre

Y tenía que caminar.

Quise correr como los gamos y falle

Cual de la vida en muchos tramos tropecé

Más sigue un sueño bien a dentro

Que desde el día de nuestro encuentro, no he dejado de soñar!

Estribillo:

Regálame tu mano, y bríndame tu abrigo

Ya no quiero tropezar, yo quisiera caminar contigo!

Regálame tu mano, y bríndame tu abrigo

Ya no quiero tropezar, yo quisiera caminar contigo!

Quise volar… mariposa, lo logre

Más por andar de rosa en rosa, me espine

Hoy con el corazón herido, al cielo Dios, y a ti les pido

Que em ayuden a sanar!

Estribillo:

Regálame tu mano, y bríndame tu abrigo

Ya no quiero tropezar, yo quisiera caminar contigo!

Regálame tu mano, y bríndame tu abrigo

Ya no quiero tropezar, yo quisiera caminar contigo!

Ik wilde vliegen als vogels en vallen,

Ik wilde zwemmen als vissen en ik verdronk

Is dat ik ben opgegroeid met de gewoonte om te vergeten dat ik een man was?

En ik moest lopen.

Ik wilde rennen als het geld en ik faalde

Welke van het leven in veel secties ik struikelde?

Meer volgt een droom goed van binnen

Dat ik sinds de dag van onze ontmoeting niet ben gestopt met dromen!

Refrein:

Geef me je hand en geef me je jas

Ik wil niet meer struikelen, ik wil met je wandelen!

Geef me je hand en geef me je jas

Ik wil niet meer struikelen, ik wil met je wandelen!

Ik wilde vliegen... vlinder, ik heb het gedaan

Meer om van roze naar roze te lopen, ik doorn

Vandaag met een gewond hart, naar de hemel God, en ik vraag u

Mogen zij mij helpen genezen!

Refrein:

Geef me je hand en geef me je jas

Ik wil niet meer struikelen, ik wil met je wandelen!

Geef me je hand en geef me je jas

Ik wil niet meer struikelen, ik wil met je wandelen!