Der Weg in die Ferne - Joachim Witt

gleich an unserer ecke liegt eine bar

und diese bar diese Bar heißt «heaven»

sie klingt so schön englisch und jeder will rein

doch nur jeder zehnte wird der glückliche sein

«heaven"ist der weg in die ferne zur endlos kalten wärme

«heaven"ist der weg in die ferne zu längst verglühten sternen

die stimmen sind lautlos im dichten gewühl

und manch einer weint still — verletztes gefühl

die phonzahl bringt stimmung in die isolation

es bilden sich gruppen und die nacht fliegt davon

«heaven"ist der weg in die ferne zur endlos kalten wärme

«heaven"ist der weg in die ferne zu längst verglühten sternen

sie hopsen wie kinder und lächeln verzückt

hier beginnt ihre freiheit und hier endet das glück

solange der tag nicht die befriedigung bringt

verlöscht ihre hoffnung im «heaven"bestimmt

«heaven"ist der weg in die ferne zur endlos kalten wärme

«heaven"ist der weg in die ferne zu längst verglühten sternen

Er is een bar op onze hoek

en deze bar deze bar heet "de hemel"

het klinkt zo Engels en iedereen wil naar binnen

maar slechts elke tiende zal de gelukkige zijn

"De hemel" is de weg in de verte naar eindeloos koude warmte

"De hemel" is de weg in de verte naar sterren die allang zijn opgebrand

de stemmen zijn stil in de dichte menigte

en sommige mensen huilen stil - gekwetst gevoel

het telefoonnummer schept sfeer in afzondering

groepen vormen en de nacht vliegt weg

"De hemel" is de weg in de verte naar eindeloos koude warmte

"De hemel" is de weg in de verte naar sterren die allang zijn opgebrand

ze huppelen als kinderen en lachen vrolijk

dit is waar je vrijheid begint en dit is waar geluk eindigt

zolang de dag geen voldoening brengt

je hoop in de "hemel" zal zeker gedoofd zijn

"De hemel" is de weg in de verte naar eindeloos koude warmte

"De hemel" is de weg in de verte naar sterren die allang zijn opgebrand