Das geht tief - Joachim Witt

Neulich Abend stand’st du vor meiner Tür

Und hast mich wie nie zuvor angesehen

Der Glanz in deinen Augen war da Doch etwas war nicht wie sonst

Die Umarmung blockierte

Der Druck war einfach nicht da Wie wenn die Leidenschaft friert

Und du warst mir nicht mehr so nah

Das geht tief

Es kam wie ein Stromschlag so schnell

Wie ein Schock wie die dunkelste Zeit

Ich war wie benommen vor Angst

Denn du warst meine Seeligkeit

Mir liefen die Tränen vor Schmerz

Als ich einfach so neben dir lag

Die Nacht war das Grausamste jetzt

So grausam war nicht mal der Tag

Das geht tief

Alles war verhärtet wie Stein

Wir beide warn so einsam allein

Und war’n doch so unendlich vereint

Wie nie

Wir zerrten uns im Liebesschmerz

Dann war’s vorbei allein das Herz

Wir streckten uns’re Hände aus

Wie nie

Das geht tief

Laatst stond je voor mijn deur

En keek me aan als nooit tevoren

De glans in je ogen was er, maar iets was niet hetzelfde als anders

De knuffel geblokkeerd

De druk was er gewoon niet. Zoals wanneer passie bevriest

En je was niet meer zo dicht bij mij

Dat gaat diep

Het kwam zo snel als een elektrische schok

Als een schok als de donkerste tijd

Ik was duizelig van angst

Omdat je mijn gelukzaligheid was

Ik vergoot tranen van pijn

Toen ik daar gewoon naast je lag

De nacht was nu het wreedste

Zelfs de dag was niet zo wreed

Dat gaat diep

Alles was verhard als steen

We waren allebei zo eenzaam alleen

En toch waren we zo oneindig verenigd

zoals nooit

We verscheurden elkaar in liefdespijn

Toen was het over alleen het hart

We strekten onze handen uit

zoals nooit

Dat gaat diep