Trouble in the Amen Corner - Jim Reeves

It was a stylish congregation you could see they’d been around

And they had the biggest pipe organ of any church in town

But over in the Amen Corner of that church sat Brother Ayer

And he insisted every Sunday on singing in the choir

His voice was cracked and broken age had touched his vocal chords

And nearly every Sunday he’d get behind and miss the words

Well, the choir got so flustered the church was told in fine

That Brother Ayer must stop his singing or the choir was going to resign

So the pastor appointed a committee.

I think it was three or four

And they got in their big fine cars and drove up to Ayer’s door

They find the choir’s great trouble sittin' there in an old arm chair

And the summer’s golden sunbeams lay upon his snow white hair

Said York we’re here dear Brother with the vestries approbation

To discuss a little matter that affects the congregation

Now it seems that your voice has interfered with the choir

So if you’ll just lay out are you listening Brother Ayer

The old man raised his head a sign that he had hear

And on his cheek the three men caught the glitter of a tear

His feeble hands pushed back the locks as white as silky snow

And he answered the committee in a voice both soft and low

I wonder if beyond the tide that’s breaking at my feet

In that far off heavenly temple where my Master and I shall meet

Yes, I wonder if when I try to sing the song of God up higher

I wonder if they’ll kick me out of there for singing in heaven’s choir

A silence filled the little room and the old man bowed his head

The committee went on back to town but Brother Ayer was dead

The choir missed him for awhile but he was soon forgotten

A few church goers watched the door but the old man entered not

Far away his voice is sweet and he sings his heart desire

Where are there no church committees and no fashionable choirs

Let me hide myself in Thee…

Het was een stijlvolle gemeente waarvan je kon zien dat ze er waren

En ze hadden het grootste pijporgel van elke kerk in de stad

Maar in de Amen-hoek van die kerk zat broeder Ayer

En hij drong er elke zondag op aan om in het koor te zingen

Zijn stem was gebarsten en gebroken leeftijd had zijn stembanden geraakt

En bijna elke zondag liep hij achter en miste hij de woorden

Nou, het koor raakte zo in de war dat de kerk goed werd verteld

Dat broeder Ayer moest stoppen met zingen of het koor zou aftreden

Dus benoemde de pastoor een commissie.

Ik denk dat het drie of vier waren

En ze stapten in hun grote mooie auto's en reden naar de deur van Ayer

Ze vinden de grote moeite van het koor om daar in een oude fauteuil te zitten

En de gouden zonnestralen van de zomer lagen op zijn sneeuwwitte haar

Zei York dat we hier zijn, beste broeder met de goedkeuring van de sacristie

Om een ​​kleine kwestie te bespreken die de gemeente aangaat

Nu lijkt het erop dat je stem het koor heeft verstoord

Dus als je even gaat liggen, luister je dan broeder Ayer?

De oude man hief zijn hoofd op als teken dat hij had gehoord

En op zijn wang vingen de drie mannen de schittering van een traan op

Zijn zwakke handen duwden de lokken zo wit als zijdeachtige sneeuw terug

En hij antwoordde de commissie met een stem, zowel zacht als laag

Ik vraag me af of buiten het tij dat aan mijn voeten breekt

In die verre hemelse tempel waar mijn Meester en ik elkaar zullen ontmoeten

Ja, ik vraag me af of wanneer ik het lied van God hoger probeer te zingen,

Ik vraag me af of ze me daar weg zullen schoppen voor het zingen in het hemelkoor

Een stilte vulde de kleine kamer en de oude man boog zijn hoofd

Het comité ging terug naar de stad, maar broeder Ayer was dood

Het koor miste hem een ​​tijdje, maar hij was al snel vergeten

Een paar kerkgangers keken naar de deur, maar de oude man ging niet naar binnen

Ver weg is zijn stem zoet en hij zingt zijn hartewens

Waar zijn geen kerkelijke commissies en geen modieuze koren?

Laat me me in U verstoppen...